Denok gara Aurore Martin
Gai aski seriosa da eta gorabeheraka aski ikusia, entzuna eta irakurria azken egunetan. Milaka jenderen eskuetatik ere, iragan asteartean gertatuek sortu amorruak ez dira erraz baztertzen ahal direnak. Bizkitartean, hor zerbait ez da argia.
Ez dut uste berak dion bezala bere 'Herri Harresiak' herrialde urrun batean, zeinetako hizkuntza ere ez baitu ezagutzen, zenbait urte iragateaz salbatuko duenik luzaroan, arrazoinak nork dituen eta nork ez argi ukanik ere, mobilizazioa zabala izanik ere, abiatu suntsitze lanak ez dira geldituko.
Baina, hortik hara, ez dut gogoan behin ere entzunik, ipar Euskal Herriaren historian, txakurrak norbaiten xerka jin izana eta gibelera egitera behartuak izana. Ez eta ere, gertatu izan bada, erdi amor emanik eta ez laster batean itzulirik. Ez dut gogoan egun hauetako gertakarien gisakorik, neurri hortakorik, egonik.
Beraz, hemen dudarik gabe zerbait gertatzen da, gutxieneko justizia bat defenditzeko eta erabaki goaindigarri bat salatzeko sortu dinamika sendo batetik hara: edo eztabaidak eta problematikak beste maila batera eramatea lortu da eta geroan gauza gehiago aldatuko dira, batzuenganik behintzat; edo erabaki eta jokamolde batzuk hain okerrak eta zentzugabeak dira nun exekuta ezinak ere zaizkien. Biak.
Zoritxarrez, anitzen nahia bertze izanik ere, hitzeman du Guéant-ek. Joan beharko duzu.
Alabaina, espero dut ez dela desberdina izanen den gauza bakarra.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina