Gaur, terrazan kafea hartzen ari nintzela, gainekaldetik, frango apal eta isil-isilik, bidaiari tropa bat pasa zait. Ehun bat xori. Lertxunak erranen nuke.
Iragan larrazkenean, arrabots haundiz eta karrankaz iragan baziren, agortua zitzaien hazkurri berriaren bila zihoazelarik hegora, hegoaren hegora, fruitu exotiko eta berotasuna amets, arratsalde honetan berriz, otsaileko eguzki zuriaren epelean, azantzik gabe pasatu dira, primaderaren iragarle.
Jin dira, beste behin, betiko promesa betez, milaka kilometro bete ondoan. Itzuliko zirelako promesa, egun goxoagoen esperantzan eta bizi-berriaren menturan.
Norbait ohartu zaie?