"Je ne puis pas donner la réalité des faits, je n'en puis représenter que l'ombre ... je vois des images, je me souviens des effets sur mon cœur." 

Stendhal

Txontxongiloa

Txontxongilo bat da haur aulki batean jarria. Aulkia espreski du beretzat. Inozentzia kotsia aireratzen du.
Txontxongilo guziek bezalakoa da: ez da “ederra”, ez du gorputz harmoniatsua, inperfekzio zenbait baitute ardura, batzuetan bat baino gehiago, agian horrek ditu gure eitekoak bihurtzen: begi bat makurra, itxura potoloa, matelak gorriegi, jantzi oihala modaz pasatua.

Eta nehor ez whatsapp-en

Gaur hona itzultzeko gogoa ukan dut, zutabe honetara berriz jiteko, auskalo zergatik.
Gaur ostiraletako usaiako zereginez aparte, ez dut deus berezi egin, salbu ileak moztera joan naizela.

Egiaz, gaur konkretuki ez da deus berezi gertatu, ez bada azken hilabeteetan ohi baino denbora luzeagoaz sozializatu naizela supermerkatuan (bai, ene sozializazio leku printzipal eta bakarra da, kentzen bada ikastolako ataria zeinetatik tarrapatan eskapatzen naizen ardura).