Zuen baitan haziko da orduan poz ikaragarria, lekuko hizkuntzan ere ikusiz pankarta munttoak eta eguneko menuak !! Euskararen berreskurapenean pausoak aitzina ematen direlakoaz segur egonen zarete bapatean eta Eneko Bidegainek deitoratzen zuen « Amatxiren konfitura » iragantzat, Historiako detailetzat emanen duzue, hop !
Alegrantziak iraunen dizue toki hortako jabe, arduradun edo dena delakoari hitz egin arte, hark argituko baitizue laster guzia :
- La signalétique ? Oui, on la met en basque aussi. On a beaucoup de basques espagnols qui viennent le weekend et les jours fériés et puis... Pour eux c'est pratique ! Sinon ils comprennent rien !
- Mais il y a aussi une version en espagnol !?
- Oui, mais, bon... En espagnol. Mais en basque aussi. Il faut bien !
Ez zarete luzatuko, durduzaturik egonen baitzarete jada. Inozenta banda zuek !
Jakintza popularrak dion bezala, iparraldeko euskalduna elementu aurkigaitza da, gainera, pobrea baino, zuhurra da : moltsa ateratzeko hizkuntz kriterioen parioa ez liteke nahikoa, ez luke merezi izerdirik botatzea.
Aldiz, euskara sartuz paisaian, hain nazionalistak eta beren hizkuntzari atxikiak diren vasco-espaniol diruz okituen kasuan (jakintza popularrak dio, beti e!), estres linguistikoa saihestuz, segurtatzen da diru gastatzeko zaluagoak izanen direla. Efikazitatea.
2 iruzkin:
Penagarria da, hobe litzateke seinaleetako euskara ofizialtasunagatik izatea. Baina, hala ere, erdietsi dena -euskara seinaleetan agertzea- ona denez, Hegoaldekoon 'erruagatik' bada ere, poztekoa ere bada. Behin Kintana euskaltzainari entzun nion, berari berdin diola dendariak euskararekiko maitasunagatik nahiz eroslearen diruagatik egiten duen euskaraz, kontua da erosle euskaldunari euskaraz egitea. Horixe, bada.
Jon Agirre
Sortzen duen sentimendua aski nahasia da. Badu onik eta aldi berean bau zerbait frustragarria izigarri. Masa batean ez errepresentatiboak izatea, egin indarrak debaldekoak izatea. Eta gero hau! Imaginatu bi anai badirela eta batek kausitzen dituela piskanaka gauzak eta duen ezagupena, esperientzia eta jakitatea handia dela eta aldean duela bigarrena: beti bigarren heltzen dena, indar asko eginik ere, argia eta baliosa izanik ere, betiko atzeko planoan, saririk gabe eta ikusia izan gabe segitzen duena. Ba, sendimendu hori ere gehitzen zaio guzi honi. Hori detaile bat da, diot onerako denarekin alderaturik, kontzientzia problema tipi tipia.
Aldiz, gauzak itxurarengatik egiten direnean, azalekoak izaten direnean kasu honetan bezala (euskaraz pankarta baina inor ez euskaraz dakienik barnean) ez dira gauza iraunkorrak izaten. Beraz auskalo noiz arte holakoak kausituko diren eta auskalo ea zer ondorio (on ala txar) izanen dituen.
Arrazoin bat baino gehiagorengatik, errabiagarria da.
Argitaratu iruzkina