tag:blogger.com,1999:blog-68247293622979812062024-03-13T04:16:36.937+01:00Han eta hemen... beti zer ikus eta zer entzun, beti zer ikas eta zer erran.Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.comBlogger211125tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-72855864970848106112022-05-21T17:13:00.001+02:002022-05-21T17:13:39.182+02:00Kuraia<p><span style="font-family: Arial; font-size: 11pt; white-space: pre-wrap;">Kuraia, maiz, ez dugun hori da. </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;">Aipagai dugunean, anitzetan senditu nahi genukeen haren inbokazioa da. </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;">Gauzen erraiteko kuraia, gauzen egitekoa ordu deno, eta justuki ez duguna. </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;">Faltan dugun kuraia, ezetz erraitekoa, aski erraitekoa, dena aldatzekoa, isilik jasatekoa ere. </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;">Alta, bestalde, eta beharrik, bada besteen kuraia. </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;">Haiek ere soberan ez dutena batzuetan</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;">eta beste batzuetan, beharrik, dutena. </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;">Besteen kuraia, </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;">guhaurrengan atxeman ezina, </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;">haien baitan gertatzen dena,</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"></p><p><a href="https://c.pxhere.com/photos/cf/d1/snail_obstacle_overcoming_will_managed_courageous_gap_strong_effort-607369.jpg!d" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: right;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="800" height="213" src="https://c.pxhere.com/photos/cf/d1/snail_obstacle_overcoming_will_managed_courageous_gap_strong_effort-607369.jpg!d" width="320" /></a></p><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;">nahigabe, </span><p></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;">gogoz kontra, </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;">edo halarik ere. </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;">Zorionez, adoretsuak adoretsu izan daitezke, </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;">haien buruaren kontra eta kaltetan barne. </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;">Kuraia, </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;">besteena, </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;">besteen kuraia, </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: Arial; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap; white-space: pre;">zeinen menpe bizirauten dugun.</span></p><p><br /><br /><br /></p>Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-66667814336782919212020-04-03T17:59:00.000+02:002020-04-03T17:59:09.715+02:00Goizalde beltzarana - Franck Pavloff<div class="separator" style="clear: both;">
<i><a href="http://www.ifecosse.org.uk/IMG/pdf/Matin_Brun_texte.pdf">(Matin Brun</a> deitu Franck Pavloff-en ipuin laburraren itzulpena) </i></div>
<div style="text-align: right;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/SP6fZrxFPMM/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/SP6fZrxFPMM?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.2; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: right;">
<span style="color: black; font-family: "arial"; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-size: x-small;">Bideoa: Un Beau Matin - Serge Avédikian</span></i></span></div>
<br />
<br />
Hankak luzaturik, eguzkitan, Charlie eta biek ez genuen egiazki hitz egiten, gogora punpeka zetozkigun gogoetak trukatzen genituen, besteak bere aldetik kontatzen zuenari kasu gehiegi egin gabe. Une atseginak ziren, kafea edanez iragaten genituenak, denbora luzatzen utziz. Txakurra xixta arazi behar izan zuela erran zidanean, kontuak harritu ninduen, besterik gabe. Gaizki zahartzen den ora beti da tristea, baina hamabost urteren buruan, goiz ala berant hilen dela gogoan izan behar da.<br />
<a name='more'></a> <br />
- Ulertzen duk, ezin nian beltzarantzat pasarazi.<br />
- E be, labrador batek, berez, kolorea ez dik batere halakoa, baina zer zian eritasun gisa?<br />
- Ez duk afera, ez zian txakur beltzarana, hori duk dena.<br />
- Deabrua, gatuentzat bezala, orduan?<br />
- Bai, gauza bera.<br />
<br />
Gatuen kasuan, jakinean nintzen. Joan zen hilabetean nirea despeditua nuen, karrika-gatua, txuria eta beltzez mantxatua sortua izateko akatsa zuena.<br />
<br />
Egia da gatu-gainpopulazioa jasanezina bilakatzen zela, eta, Estatuko zientzialarien arabera, hobe zen beltzaranen atxikitzea. Bakarrik beltzaranak. Hautaketa-proba guztiek zioten gure hiritar-bizimoduetara hobeki egokitzen zirela, tipi gutxiago egiten zituztela eta anitzez gutxiago jaten zutela. Alafede, gatu bat gatu bat da, eta arazoa molde batez edo bestez konpondu behar zen eta beltzaranak ez ziren gatuen desaHankak gertaraztea agintzen zuen dekretua onartu.<br />
Hiriko miliziek arsenic bolatxoak banatzen zituzten urririk. Zakur-bazkari nahastekaturik, di-da kalitzen ziren katarrak. Zintzurra hertsatu zitzaidan, eta gero laster ahanzten da.<br />
<br />
Txakurrenak, doi bat gehixeago harritu ninduen, ez dakit sobera zergatik, agian handiagoak direlako, edo, erraiten den bezala, gizakien lagunak direlako. Nolanahi ere, Charliek gaiaz hitz egin zuen, nire gatuarentzat egin nuen bezain naturalki, eta segur aski arrazoi zuen. Mindulinkeria gehiegik ez gaitu nehora eramaten, eta zakurren kasuan, seguraski egia da azkarragoak direla.<br />
<br />
Ez genuen deus gehiagorik elkarri kondatzeko, bereizi ginen baina inpresio bitxi bat utzi zigun. Elkarri dena erran ez bagenio bezala. Ez arras gustura.<br />
<br />
<br />
Zenbait denbora geroago, nik nion Charlieri jakinarazi herriko Egunkaria ez zela gehiago argitaratuko. Zur eta lur zen: egunero kafesnea edanez irakurtzen zuen kazeta!<br />
- Peko erreka jo ditek? Grebak, kiebra?<br />
- Ez, ez, zakurren aferaren ondorioz izan duk.<br />
- Beltzaranak?<br />
- Bai, beti. Ez zian egunik iragaiten neurri nazionalaren kontra egin gabe. Zientifikoen emaitzak zalantzan ezartzeraino aritzen zituan. Irakurleek ez zekitean gehiago zer pentsa, batzuk haien zakurtzarrak kukutzen hasi zituan.<br />
- Suarekin jostetan aritzearen bortxaz…<br />
- Dioan bezala, azkenean, kazeta debekatu die.<br />
- Kaka zaharra, eta zaldi lasterketen emaitzak?<br />
- E be, gaizoa, aholkuen xerka joan beharko duk Berri beltzaranak kazetara, hori baizik ez duk orain. Lasterketen sailean, ez omen dituk gaizki moldatzen.<br />
<br />
Besteek mugak gainditu baitzituzten, egunkari bat beharko zen herrian, ez ginen informaziorik gabe egoten ahal halere.<br />
<br />
Charlierekin beste kafe bat hartu nuen egun hartan, baina arranguratzen ninduen Berri Beltzaranen irakurle bihurtzeak. Alta, ene inguruan, ostatuko bezeroek ehen bezala bizitzen segitzen zuten: seguraski oker nintekeen horrela kezkatzeaz.<br />
<br />
<br />
Horren ondotik, liburutegiko liburuen txanda izan zen,istorio ez biziki garbia beste behin.<br />
<br />
Herriko egunkariaren finantzari-talde bereko argitaletxeak, auzipetuak ziren eta haien liburuak liburutegietako apaletan debekatuak.<br />
<br />
Egia da argitaletxe hauek argitaratzen jarraitzen zutena ongi irakurtzen bazen, ‘zakur’ edo ‘gatu’ hitza agertzen zela bederen behin ale bakoitzean eta dudarik gabe ez beti beltzaran hitzaz lagundurik. Jakinean zitezkeen alabainan.<br />
- Ez da pusatu behar, zioen Charliek, ulertzen duk, nazioak ez dik deus irabaztekorik legeak saihestea onartuz eta sagu eta gatuarenera jokatuz. Beltzarana -gehitu zuen ingurura behatuz- sagu beltzarana - inkasean norbaitek entzun izan balu gure elkarrizketa.<br />
Zuhurki, usaia hartua genuen gehitzeko beltzaran esaldien bukaeran edo hitzen ondotik. Hastapenean, arraroa zitzaigun pastis beltzarana eskatzea, eta azkenean hizkuntza bilakaera bat ukaiteko egina da eta ez zen bitxiagoa ‘beltzaran’ aldera egitea, etengabe ‘ostia puta’ gehitzea baino, gure eskualdean egin ohi den bezala. Bederen ontsa ikusiak ginen eta bakean ginen.<br />
<br />
Noizbait zaldi-lasterkaldietan tiercéa irabazi genuen ere. O, ez handia, baina halere, gure lehen tircé beltzarana. Araudi berrien gora beherak onartzera lagundu gintuen.<br />
<br />
<br />
Egunen batez, Charlierekin- ontsa oroitzen naiz, errana nion etxera jitea futbol koparen finala begiratzeko- irriz uzkailiak egon ginen. Ez zena, ba, zakur berri batekin agertu!<br />
Zoragarria ederra, beltzarana buztan puntatik muturreraino, begi marroiekin.<br />
- Badakik, azkenean, bestea baino amultsuagoa duk, eta obeditzen nik itsuki. Labrador beltzarena ez zian drama.<br />
<br />
Erranaldi hori erran orduko, bere zakurrak sofaren azpira jo zuen tarrapatan, eroa bezala ihausika. Eta orro eta orro, eta beltzarana izanik ere ez duela obeditzen ez nagusiari ez nehori.<br />
Eta Charliek, bapatean, ulertu zuen:<br />
- Ez, hik ere bai?<br />
- Bai, ikusiko duk.<br />
Eta orduan, ene gatu berria ziztuan atera zen erridauetan gora igotzera eta armairuaren gainean babestera. Begirada eta ile beltzaraneko katarra. Zenbat irri ez genituen egin! Ez zen kasualitaterik!<br />
- Ulertzen duk - erran nion - betidanik gatuak ukan ditiat, beraz… ez al duk ederra hau?<br />
- Zoragarria - erantzun zidan.<br />
<br />
Ondotik telebista piztu genuen, gure abere beltzaranek elkar begiratzen zuten bitartean.<br />
<br />
Ez dut gogoratzen nork irabazi zuen, baina badakit momentu on bat iragan genuela eta seguritatean senditzen ginela. Hau da, Herrian zentzu onekoa zena sinpleki egiteak segurtasuna ematen eta bizia sinplifikatzen baligu bezala. Seguritate beltzaranak alde onak ukan zitzakeen. bistan dena, pareko espaloian gurutzatu nuen mutiko tipiari pentsatu nuen, bere oinetan hila zen kanixa txuriarengatik negar egiten zuenari. Baina, ororen buru, ontsa entzuten baldin bazuen erraten zitzaiona, zakurrak ez ziren debekatuak, aski zuen beltzarana zen bat hartzea. Atxeman zitezkeen tipiak ere. Eta gu bezala, zuzen sendituko zuen bere burua eta aurrekoa laster ahantziko zuen.<br />
<br />
<br />
Eta atzo, sinestezina, nire burua bakean senditzen nuenean, hiriko milizianoek, beltzaranez jantziek, gupidagabeek, kasik harrapatu ninduten. Ez ninduten ezagutu, berriak direlako auzoan, ez baigaituzte oraino denak ezagutzen.<br />
Charlie-ren etxera nindoan. Igandeetan, Charlierenean aritzen gara belotean jokatzen. Garagarno multzo bat neukan eskutan, besterik ez. Kartetan aritzekoak ginen bizpahiru orenez, gauza batzuk pitzikatuz. Eta orduan, sorpresa gaitza: bere apartamenduko atea puskatua izan zen, eta bi milizianok atarian zut kuriosak haizatzen zituzten. Alegia gainaldeko solairuetara banindoa bezala egin nuen eta berriz jautsi nintzen igogailuz. Behean jendea ahapetik mintzo zen.<br />
- Alta zakurra beltzarana zuen, ikusi dugu guk.<br />
- Bai, baina, diotenez, kontua da, aitzin, bazuela bat beltza, ez beltzarana. Beltz bat.<br />
- Aitzin?<br />
- Bai, aitzin. Delitua da orain, beltzarana ez zen bat ukan izana. Eta hori jakitea, ez da zaila, aski da auzoari galdegitea.<br />
<br />
Ernatu nintzen. Izerdi lapetan, atorra bustia nuen. Aitzin bat ukan izana delitua baldin bazen, milizia gibeletik ukanen nuen. Nire bizitokian denek bazekiten lehen gatu txuri eta beltz bat ukan nuela. Aitzin! Holakorik ez nuen sekulan uste izanen.<br />
<br />
<br />
Goiz honetan, Beltzaran irratiak baieztatu du. Atxilotu dituzten bost ehun pertsonen artean diteke Charlie seguraski. Ez da abere beltzaran bat berriki erosi dugulako pentsamoldez aldatu dugula, hori erran dute.<br />
“Edozein garaitan, konforme ez den txaur edo gatu bat ukan izana delitua da”. Hizlariak gainera gehitu du: “Estatu nazionalari iraina”.<br />
Eta ondotik erranak ongi entzun ditut. Konforme ez den txakur edo gaturik ez baldin badugu pertsonalki ukan ere, baina familiako norbaitek, aitak, anaiak, kusiak adibidez, behinere bat ukan baldin badu, noizbait, behin baizik ez bere bizian, arazo larrien aitzinean gara gaur.<br />
<br />
Ez dakit Charlie nora eraman duten. Hor gehiegikeritan ari dira. Erokeria da. Eta nik, uste nuen bulta batengatik lasai nintzela ene gatu beltzaranarekin.<br />
Bistan da, bilatzen baldin badute aitzin, zakur eta gatu jabe bakarrenak atxilotuko dituzte.<br />
<br />
Ez dut begirik bildu gau osoan. Mesfidatu beharko nuen Beltzaranez, abereei buruzko lehen legea inposatu zuten unetik. Izan ere, nirea zen nire gatua, haren txakurra Charlierena zen bezala, ezetz erran beharko genuen. Gehiago buru egin, ihardoki, baina nola? Hain fite doa, bada lana, egunerokokezkak. Besteek ere amore ematen dute, piska bat bakean izateko, ez?<br />
<br />
Atean jotzen dute. Goizean hain goiz, ez da sekulan gertatzen. Beldur naiz. Eguna ez da oraino argitua, oraino beltzaran da kanpoan. Baina geldi zaitezte hain azkar jotzetik, banator.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-58417443405021407902019-07-23T23:22:00.001+02:002019-07-23T23:22:57.353+02:00Hendaian enbata<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-_9Ap_mgCTX0/XTd6NQlAWRI/AAAAAAAAcsQ/ZLprzEiCxuwqFVemtz6ohdi8qh1pQ7NHgCLcBGAs/s1600/enbata%2Bhendaia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="275" data-original-width="947" height="115" src="https://1.bp.blogspot.com/-_9Ap_mgCTX0/XTd6NQlAWRI/AAAAAAAAcsQ/ZLprzEiCxuwqFVemtz6ohdi8qh1pQ7NHgCLcBGAs/s400/enbata%2Bhendaia.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div>
Sokoburun enbata altxatzen hasi da, sapa artetik, Jaizkibelen bestaldetik gora jina. Handik datorren guziaren gisa, menderagaitz, hezigaitz eta sukartsua dator, Guadalupe iluntzen duela.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Dagoeneko, txoriek aspaldian dute alde egina, turistek bezala funtsean, portuko itsasontzien masta kaskoetan jo morse sokorri kodeek haizaturik, baina zuk hor jarraitzen duzu, temati.<br />
<a name='more'></a><br />
Enbata, goiz igartzen da kaskoetan, laino gorrailak atzaparka mendebaldeko mazela kaskoetan loturik, honaindiko maldan behera abiatu aitzin. Haize ufadak leun dira hasieran, kexatzen doaz gero, Hondarribian behera, puntako erlaitzera, Higerrera itzulipurdika heltzeko, hanpatuz gainbeheran. <br />
<br />
Gaur ere, laster du dena bereganatu haraindian, hondar laino artean, iparreko lurraldeetan bruma haizeek egin gisan, kuku gordeka, nahasgarri, prest Bidasoa jauzi batean pasatzeko. Laino atrebitak, zein gehiagoka bezala, bata bestearen ondotik datoz, mihi zorrotz, beti zerua pixka bat gehiago janez, aitzina, itsasorantz lehenik, lehoorrerantz gero, haien pekaldetik hondar hodei gorrastak zirimolan altxatuz. <br />
<br />
Enbata galgarria da beti doia, begiak hondarrez erasotzen eta ezpainak idortzen dituela. <br />
<br />
Maite duzu hor egotea, egin ahala luzaz, laino eta ufako artean, kuraiarik aski ukan nahiz elementuen indarrari buru egiteko. Ufadaz ufada itsasoa nahasten doa eta ezin gelditurik zisku gorrastak lasterka abian dira Ondarraitzen gaindi, Santa Anara heltzekotan, geroago barnago sartzeko gutiziarekin. Lur horiek egundaino bereak bailiran. Enbata. <br />
<br />
Ekaitzak denak ezabatuko dituenean eta paisaia bihurtu harez horitua, batasun infernalean, gero euria hasiko du uharka, putzuak sortuz luza gabe. Itsasontziak isilduko dira, ez da haizerik izanen. Orduan ere hor geldituko zara. Oraino. Tantaz tanta zaparradak gogoa gardendu eta indartu artio. <br />
<br /></div>
</div>
Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-79592763311905022162019-05-05T15:55:00.000+02:002019-05-05T15:55:14.779+02:00Urruneko deia<a href="https://3.bp.blogspot.com/-Vum0EbtuCcM/XM7qAnXOWKI/AAAAAAAAbcg/k5xm3d_z37geLAdWNVb33H-alWSIofrTgCLcBGAs/s1600/telefono%2Bdeia.PNG" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://3.bp.blogspot.com/-Vum0EbtuCcM/XM7qAnXOWKI/AAAAAAAAbcg/k5xm3d_z37geLAdWNVb33H-alWSIofrTgCLcBGAs/s320/telefono%2Bdeia.PNG" /></a><br />
Ene telofono kontaktuen zerrenda errepasatzean, ohartu naiz zenduak direnen zenbakiak ez ditudala ezabatzen, hor segitzen dutela <i>ad aeternam.</i> <br /><br />Norbaiten kontra kexatzen banaiz, zenbakia ezabatzen dut. Gupidarik gabe. Aitzin, hala ere, paperezko errepertorioan notatzen dut, badaezpada, inkasean noizbait barkatuko banio edo, eskura izateko gisan. <br /><a name='more'></a>Baina lekutu direnenak atxikitzen ditut, betiko enekin izan daitezen, sekulan ez ditzadan ahantz, noizbait eskaini zidatenaz oroit nadin erregularki, arnastu genituen une goxoez, elkarrekin borrokatu genituen kausa galduez. Iduritzen zait kontaktu zerrendan direno, oraindik enekilan direla, dei ditzakedala, ahots haien entzuteko bide bat dudala. Inpresioa dut segitzen dudala haiei aholku bat eskatzeko paradarekin, edo berri on bat jakinaraztekoarekin, auskalo.<br /><br />Horrela, adibidez, aitaren zenbakia hor daukat, geroztik telefonoa amak daraman arren, oraindik aitaren izenean dator kontaktua. Ondorioz, amak mugikorretik deitzen nauen bakoitzean, aitaren deia balitz bezala iragarria zait, haren hazpegiekin ez baina gehien maite zuen lekuaren argazkiarekin dator eta bizirik ziraueno sekulan pasa ez zizkidan deien ilusioarekin hartzen dut telefonoa. Prokuraziozko ilusioa, norberaren deabruak zirikan. <br /><br />Gaur zerrenda errepasatzean, duela bost urte zendu zen lagun batena ikusi dut. Haren deitzeko gogo izugarriak bete nau. “<i>Deitu</i>” sakatu dut. Ahots ezezagunak <i>allo?</i> erantzun dit orduan. <i>Amets, zu zara?</i> galdetu diot nik eta hark zenbakiz okertu naizela ihardetsi. Alta, barkamena eskatu eta deia bukaturik, badakit nik ez naizela oker. Zauri iraunkor hori. <div>
Geroxeago “maite zaitut, faltan zaitut” sms-ez bidali diot. Zenbakiaren jabe berria den hartzaileak ez du ulertuko, berdin da: engoitik badaki ez zaiola berari zuzendua. </div>
<div>
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<i>Argazkia: Urruneko deia - Carla Frere</i></div>
Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-40402521288910942462019-05-02T20:57:00.003+02:002019-05-28T22:29:01.361+02:00Hurrup eta pitz<br />
Txokolate esne kikarakada irakina ezpain ertzean, hats-bete hagun zuhail hurrupatzeak jende arteko bakardadea piztu dio iheslariari eta bere baitarako leihoa zabaldu.<br />
Zintzurrean irristatu zaio isurki bero gizena, <br />
papoan beherako bidean sumindura. <br />
<br />
<a name='more'></a><br />
Kikara saihetsean duen txokolate laukia hortz artean kraskatu du gero: <br />
terriblea da txokolatearen karraska gorra, <br />
isiltasuna sortzen duen harrabotsa da, <br />
ingurukoen joan jina ezabatzeaz gain, hitz galdu eta zaratak oro galarazi ditu. <br />
<br />
Ore mikatz likatsuak aho sabaia estali dio, zapore bortitzak libratuz, <br />
gordinak, <br />
igaro lurrak bezain, zeharkatu urak bezain, <br />
sorterriko lur-hautsaren idorra etorri zaio gogora, hango ibaiaren gozoa, <br />
eremu kiskaliak ere, harri erreen urrin mingotsa. <br />
Noizbait, artetik, <br />
sendien hazpegiak antzeman ditzake, soinuak, <br />
herriko hitzak, <br />
landareen izerleka lurruna <br />
Erreposki murtxikatuz, aulki zabalean urtu da, <br />
emeki. <br />
Pasta suabea edari trago batez bultzatu du <br />
barnago <br />
Hondoratuz masa baketsu kartsua. <br />
<br />
Eta txokolateak lur eman dio erbesteari, istant batez, <br />
beltzaun, garratz, berpizgarri, bidaiari berriz heldu aitzin. <br />
Zenbat eskualde kurritu ote ditu? <br />
Hau da gaurkoa, bihar beste portu bat. <br />
Oraino hiru dira iragateko mugak: <br />
brauki zabaldu ditu begiak, <br />
kikara huts epeldua ferekatu du, <br />
egiaztatuz, <br />
edalontziaren gisan, <br />
hor dagoela oraindik. <br />
<br />
Kapritxoak ez du mundua aldatu, <br />
jasangarriagoa bihurtu bai. <br />
Amets ale. <br />
Tregua motz. <br />
Indar jariatzaile. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
Txokolaterik eskura izanen duguino bizirauten ahalko dugu.</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-bgZiKEHMIhk/XMrdUz_vsoI/AAAAAAAAbag/iSXPMeR95L4T5uyBD36nr2sWLOm9ulXVgCLcBGAs/s1600/10379755576_868d703d3d_k.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1031" data-original-width="1600" height="206" src="https://3.bp.blogspot.com/-bgZiKEHMIhk/XMrdUz_vsoI/AAAAAAAAbag/iSXPMeR95L4T5uyBD36nr2sWLOm9ulXVgCLcBGAs/s320/10379755576_868d703d3d_k.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: right;">
<i>Kikarakada</i><br />
<i>Etorkinen aldeko egitasmoarentzat </i><br />
<i>2019ko maiatza</i></div>
</div>
Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-17590212869471533372019-04-22T21:44:00.003+02:002019-04-22T21:46:26.008+02:00Euskal herritar eskola<br />
<div style="text-align: right;">
<i>Hikhasi aldizkarirako kolaborazioa</i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-Iv6fGtqqc7k/XL4ZfcUXaRI/AAAAAAAAa-M/FhOwOXmDAc0-ZhAizepVw7aj8dwc4J_ngCLcBGAs/s1600/20190421_204811.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="901" data-original-width="1600" height="180" src="https://3.bp.blogspot.com/-Iv6fGtqqc7k/XL4ZfcUXaRI/AAAAAAAAa-M/FhOwOXmDAc0-ZhAizepVw7aj8dwc4J_ngCLcBGAs/s320/20190421_204811.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
<div style="text-align: right;">
<i>234 zenbakia - 2019ko urtarrila</i></div>
<br />
<br />
Haurrak ikastolan ditut, eskola euskaldun eta euskal herritarrean eta aitortu beharra dut harro naizela horretaz, euskaraz ikasi ahal izateaz gain, ene haurrek Euskal Herriaz ere ikasiko dutelako, geografiaz, historiaz, literaturaz, musikaz, ohiturez, denaz. <br />
<a name='more'></a><br />
Nihaur eta belaunaldiko gehienak ez ginen euskal eskolan ibili. Ikastolak gutxi ziren eta urrun herri txikietatik. Batzuentzat, bestalde, enbata eskolak ziren ikastolak. Gure etxean, aita-amek kemenik eta segurtasunik aski sentitu zuten haien gain hartzeko euskararen transmisioaren erronka. Gai sentitu ziren horretarako, borondatez eta noizbehinka larderiaz. <br />
<br />
Arberoa aldean deseuskalduntze azeleratua gertatu zen 1970 - 1990eko hamarkadetan, bi belaunaldiren arteko transmisioaren baita erabileraren aldetik. Etxe gehienetan hizkuntza ez zen transmititu. <br />
<br />
Harago, euskaldun ginen hauen kasuan barne, gure herriaz ezagutzarik batere ez genuen. Gehienek ez genuen ideiarik ea nor ziren Etxepare edo Iparragirre, ez eta auzo herriko Borda ere, ez genezakeen erran xuxen non mugatzen zen gure herria, bertsolariez ez ziguten deus erran, euskaraz nola idatzi ez genekien. Gure etxean jakin genuen zerbait, eskasa dudarik gabe, aita-amen solasei esker, Herria astekaria heltzen zitzaigulako, batez ere goizetik arrats Irulegiko irratia entzuten genuelako eta hortik gure herriko gora beheren berri heltzen zitzaigun. Aldiz, bagenekien ontsa zer zen Frantzia, nondik nora heltzen zen, Errege izan zirenen izen eta balentriak, Rabelais eta Molières landu genituen, Hugo eta Zolaz entzuna genuen; eskolak frantses hiritar on egin gintuen. Zorionez, etxean jaso genuen euskal kultur transmisio partzial horren ondotik, kolegio eta lizeoko irakasle zenbaitzuk begiak ireki zizkiguten: hegoaldea deskubritu genuen, antzerkian aritu ginen. Geroago, euskal herritar izatea hautua bilakatu zen eta orduan, egin beharreko indarrak handiak izan ziren. Ez ditut sekulan aski eskertuko gurutzatu nituen jendeak, zeinen bidez ikasi dudan euskal kulturaz dakidan gehiena, zeini esker ene buru mapak osatu eta egokitu ahal izan ditudan. <br />
<br />
Ene haurrek ez dute xendra bide ilun eta idor horietan ibili beharrik. Badakit, ikastolara igorriz, transmisio lan hori egiteko ez naizela bakarrik. Argi dago ez duela ikastolak lortuko berak bakarrik euskal herritarrak sortzea. Baina hemen gaindi gaurko egunean frantses kulturak duen lekua eta indarra direla eta, batez ere beste kulturei izateko jartzen dizkien mugak direla eta, segur da nihaurrek bakarrik ez nukeela lortuko ene aita-amek egin zutenaren heina ere. Biak gara beharrezkoak. <br />
<br />
Hizkuntzarekin batera, euskal kultur edukien transmisioa funtsezkoa da, hizkuntza bera ez baita aski, bata bestea gabe ez baitoaz. Etorkizunak dakarrena dakarrela, ene haurren buru mapak, munduaren kontzepzioa eta erreferentziak haien adinean nituenak baino osatuagoak dira dagoeneko eta bada poztekoa euskal curriculumak garatu izana, eskertzekoa eguneroko ahaleginak, metodoak eta esperantza. <br />
<br />
<div style="text-align: right;">
<i>Argazkia: Frekuentziak - B.S. </i></div>
</div>
Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-24807004262528517022018-07-12T22:18:00.002+02:002018-07-12T22:21:05.605+02:00Tabula rasa<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-1cWokr9uINE/W0e3XDQAaCI/AAAAAAAAUBI/Ckg4JsD4rZUrdrKSgIFlFR_v9CyBpMBtQCLcBGAs/s1600/Ogi%2Blandan.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="826" data-original-width="602" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-1cWokr9uINE/W0e3XDQAaCI/AAAAAAAAUBI/Ckg4JsD4rZUrdrKSgIFlFR_v9CyBpMBtQCLcBGAs/s320/Ogi%2Blandan.jpg" width="233" /></a></div>
Hastapeneko intentzioa eguerdiko zerbait erostera joatea zen. Zerbait ez ohizkoa, usaiako bezperako ondar moldatuen ontzikadari pentsa araziko ez zuena. Biharamunean bakantzak izanen ziren, bazkari txukun bat merezi zuen kontuak.<br />
<a name='more'></a><br />
Merkatuaren aldeko gozogile eta janari prestatzailearen saltegira zuzendu nituen urratsak, han lerrokaturik ziren tarta gazitu fin ezberdinak, kolore eta gustu lerro txinpartatsuan antolaturik, elegante eta deigarri. Eta hauen aldean, marrubi tarte zegoen.<br />
- Zergatik ez erosi, pentsatu nuen, zergatik ez kapritxo bat lankideekin uda ospatzeko? Urte osoan zehar izan gora behera, hika-mika, etsialdi, oro zuritzeko gisa. Tabula rasa. <br />
<br />
Mahaian behar guziak apailatu genituen: <br />
- Eta tarta hori pusatzeko? Zerbait beharko genuke…<br />
<div>
- Egonen da hortik botoila bat! Ez? <br />
Bertuteak oro aspaldian salduak ditugunok, hein horretaraturik, botoila bat aski genuke, afera markatzekoa, ez ginateke militzak eta gutxirekin kontentatzeko prest. <br />
- Lana dugu oraino. Norbait ager liteke gainera. Ez litzateke behar...<br />
Behar ez, baina nahi bai. Eta horra non, neke gehiegirik gabe, kartoi zola batetik agertu zen arno gorri burbuilatsu pinta batzuk, esperantza guziak gaindituz. <br />
- Biskotxa pusatzeko. </div>
<div>
Pusatu, busti, trenpatu: tarta finaren ondotik, marrubiak akuilatu genituen, zalu akuilatu ere. <br />
Alferkeria doitu bat jabetu zen guziaz, langileez, bulegoaz, pareko teilatuez, uztaileko uda suabeak eguna betikotzen zuen: hegoa zirudien. <br />
Eta hor geunden ziriak bezain alfer. Has gintezkeen kanpoan bazkaltzera joana zen kideaz edo auzo hastialaz edo goizeko bezeroaz edo pixka bat mundu guziaz zernahi erranka, purga errazak baitira horiek denak; balaka amaitezinetarako ere ez ginen gehiago. <br />
<br />
Noizbait gure kontzientziek azken uztarrak bota zizkiguten: <br />
- Lanak baditugu oraino zintzilik. <br />
- Urgenteak al dira? Ala ez hainbeste? <br />
Berant heldu zen lanari ekiteko tenorea, ordenagailuen aitzinean jartzekoa, bagenekien ez zela urteko arratsalde produktiboena etorki, maleruski ez ziren orduan gure langile talentuak dirdiratsuki espresatzekotan. Lastima. <br />
- Azken eguna da, ez da larria! - bota du batek konjurazioz. <br />
- Bai, ez da grabea, bakantzak dira - konfirmatu dute besteek. <br />
Azken eguna, aski kakinak aritu eta bizi orenik aski xahutu ditugu nehori ez deus zor izateko eta behingoz, diskretuki eta goizxko, gure biziek, gure buruek, lanek baino presa handiagoa har dezaten. <br />
Tabula rasa. </div>
<div>
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<i>Argazkia: Ogi Landan - BS</i></div>
Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-62562621374243379302018-04-01T14:16:00.000+02:002018-04-01T14:43:08.285+02:00Itsasoa lekuz aldatzen<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-S4E8XXPsN4A/WsDM70Y_r0I/AAAAAAAARr4/aIPDMTnMrrU5wgnnPkTBXXZgyBAFiAZ8ACLcBGAs/s1600/Haurra%2Beta%2Bitsasoa.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1060" data-original-width="1600" height="211" src="https://1.bp.blogspot.com/-S4E8XXPsN4A/WsDM70Y_r0I/AAAAAAAARr4/aIPDMTnMrrU5wgnnPkTBXXZgyBAFiAZ8ACLcBGAs/s320/Haurra%2Beta%2Bitsasoa.jpg" width="320" /></a></div>
Elkar Fundazioak Siadeco enpresari manatu inkestaren ondorioen analisiak irakurtzen ari nintzela gaurko Berrian, <a href="https://www.berria.eus/paperekoa/1978/006/001/2018-04-01/zenbakien_ispiluan_barrena.htm"><b>hemen </b></a>eta <a href="https://www.berria.eus/paperekoa/2027/011/001/2018-04-01/aurrera_begirako_erronkak_agerian.htm"><b>hor</b></a>, gogora etorri zait gure haurrek etengabe burutzen duten jokoa: itsasoa lekuz aldatzearena. <br />
<br />
Haurrek beti ukaiten dute sasoia zeinetan aritu behar duten “itsasoa lekuz aldatzen”, berdin dio zein belaunaldi den, elkarren artean hitzartua duten ala ez, guziek sendi dute noizbait gogo hori, baldetaraka itsasoa hustu eta egin duten zilo batera ekartzeko, itsaso berri baten sortzeko. <br />
<a name='more'></a><br />
Itsas ondoko egonaldiek irauten duteno, goiz guziz dira joaten haurrak eta gu haiekin, hitzordu hutsegin ezinera heltzen gara, ahal bezain goiz eta prestu. Egiten dute ziloa, feirosa, arean ahalik eta barnena joanez eta ahalik eta bazter sendoenak eraikiz, eta badoaz zegoa eskutan. Har eta huts. Huts eta har. Gu bezala, euskalgintzan gabiltzanon antzera; zeren guk ere gurea egin nahi badugu, nahi ala ez, behar diogu goizean goiz ekin, oldean datorkigunari ez utzi gaina hartzen eta, bistan dena, hari hartu, hari kendu gurera ekartzeko, haren baitan gurea erreserbatu, uhinei aurre egin eta beti ur xorta bat gehiago berreskuratu guk nahi dugun lekuan ezartzeko. <br />
<br />
Haur guziek dute adore hori, tirria hori, dagoena kanbiatzeari lotzeko. Belaunaldiz belaunaldi asmatzen dute berriz joko bera, ez dena arras jolasa funtsean. Batzuetan bi balde erabiltzen dituzte, edo, hobeki, bina balde. Eta txandak antolatzen dituzte gehiagoren artean, lasterragoak. Ingurukoak irribarretsu begiratzen die ardura, inozenteei so egin ohi zaien bezala, sinisturik debaldekoa dela, haurren jarraikitasunari samurki begiratuz, gauza inutilei zuzentzen zaien begirada bigunarekin.<br />
<br />
Bukaera ia beti da dramatikoa. Uhinek beti arrazoi ukaiten dutelako. Itsasoa ez delako sekulan lekuz aldatzen. Ziloa beti doalako husten. Okerrena da, zilotxoa husten denean, nehork ez dakiela nondik, ura itzultzen dela, nora eta itsasora berriro. <br />
<br />
Heltzen da momentua, eguzkiak goragotik jo eta marea hantzen doan ber, haurrak jolasean erretzen direla. Orduan jokoz aldatzen dute, haien oinak patetikoki hondarretan gatibatzen uztera jostatzeko, bagen bortxaz, ur gaziek zangoak xurgatzen dizkiela. <br />
<br />
- Badakizu zer ama? Hori gertatu da gure ziloa ez zelako aski handia! Eta ez dugulako aski fite egin. Behar bada goizago beharko genuke jin. <br />
<br />
Tira, pausatu ondoan, indarberriturik itzuliko gara bihar, goizago eta zilo oraindik handiagoaren egiteko. Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-8094868556005307362017-12-03T20:42:00.001+01:002017-12-03T20:47:51.247+01:00Ez da sekulan bukatukoHogei ginen hastapean, guzien usteak gainditurik, milatik ez urrun gara heltzean.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-lW8HOxUuYXU/WiRTbjIYe3I/AAAAAAAAOIk/t1BRy4dAYs8KOC6kfHhLZJFdooJEZxzTQCKgBGAs/s1600/IMG_20171011_194004.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1280" height="192" src="https://4.bp.blogspot.com/-lW8HOxUuYXU/WiRTbjIYe3I/AAAAAAAAOIk/t1BRy4dAYs8KOC6kfHhLZJFdooJEZxzTQCKgBGAs/s320/IMG_20171011_194004.jpg" width="320" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
Honek ez du orainokoan egiazko finitzerik izanen. BAM ekimenaren ondar egunera helduak gara eta bihar segipena nola eman dugu gogoeta gai ukanen.<br />
<br />
Izan dira alde zailak. Norberaren nekezien gainditzea, erdararen zurrunbilotik nork bere burua ateratzen saiatzea, muturrak jasaitea, gutxiegi ginela pentsatzea noizbehinka.<br />
Eta izan dira alde pozgarriak. Euskaldun berri batzuk ezagutzea, partaideen animoa senditzea, 800etik gora jende mobilisatzea, nahikeria gaitza antzematea inguruan.<br />
<br />
Enetzat ez du funtsezko aldaketarik eragin, bistan dena pribilegiatu bat bainaiz jada. Baita ere astean zehar dudan bizi soziala hutsaren ondokoa baita (hortaz ohartzea ere bada ona nahiz kezkagarria izan).<br />
Alta ene mugetatik hara joaten entseatu eta mugak non ditudan senditu dut. Astebete baino luzeago kostatuko zait gainditzeko baina ahaleginean behin jarririk jarraituko dut.<br />
Bitartean bloga honen berpizteko parada ere izan dela ia ahantzi dut!<br />
Badut gogoan beste ekimen batzuk beharko ditugula, errepikak, eta zabaldu hurbileko eremutik harago.<br />
Baina biharko ere utziko ditugu egitekoak, asperdura haizatzeko parada zainduz.<br />
<br />
Maitatu dut aste hau. Sentiarazi didana eta deskubriarazi didan guziarengatik.<br />
Zerbait maitatzen hasten garen momentutik zerbait sufritzen hasten omen gara zioen Delerm aitak.<br />
Sufritzen dut kotsia egunerokoa bihurtu ezin izanaz.<br />
Berehala arte lagunak.<br />
<br />
<br />Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-31136434517824388692017-12-02T21:39:00.006+01:002017-12-02T21:40:22.995+01:00Txontxongilo dantza<div class="separator" style="clear: both; text-align: right;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-feiULJpEVyA/WiMPP2W4RtI/AAAAAAAAN-s/1jsiFmDxh0gY7xUbJBz5UUeiWFYFdv6mgCLcBGAs/s1600/txontxongilo%2B2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="960" height="192" src="https://4.bp.blogspot.com/-feiULJpEVyA/WiMPP2W4RtI/AAAAAAAAN-s/1jsiFmDxh0gY7xUbJBz5UUeiWFYFdv6mgCLcBGAs/s320/txontxongilo%2B2.jpg" width="320" /></a></div>
Gaurko egunak ere bere sorpresa ekarri du.<br />
Azken bizpahiru asteak eraman dituzte gure ikasleak txontxongilo antzerki bat lantzen, ondotik publiko aurrean ematekoa.<br />
<a name='more'></a><br />
Antzerkiaren prestaketa klaseen baitan integratua genuen, horretarako beharko zituztenak aurretik prestatuz baita hizkuntza mailako baliabideak horretarako egokituz.<br />
<br />
Gaur eman dute antzerkia.<br />
Zoragarriak izan dira. Ez baita gauza erraza egun gutxi barne eskulanak egin, testua sortu, antzezpena landu, gogoz ikastea. Iragan dituzte etsipen eta duda momentu anitz, dudarik gabe.<br />
Eta gainditu dute dena. Gainditu dute barne beren buruaren kontrako gerla txikia eta ausartu dira jende aurrean.<br />
<br />
Batek zioen beretzat BAM ekimenaren baitako erronka gisa, bete betean. Ez programazioari doakionez (honi doakionez baita ere) baina ere pertsonalki hiztun gisa agertuz eta ekarpen egile izanez. Euskaraz mintzatzeko ausardia hartzea bezalakoa izan zela gaurkoa zioen, hau da publikoki zerbait eskaintzea haiek euskaraz sortua eta komunitate baten partaide gisa afitxatzea beren burua.<br />
Biziki harro naiz ene ikasleez. Eta pozten naiz, lehenagoko egunetan aipatzen nuen legitimitatea sentiarazi izan ahal badie kontuak.<br />
Oro ikusi ditut hyper uduri, dudakor, baina ekile, eta zoriontsu egin bideaz eta beren buruaz harro.<br />
Irrifarrak lerrokaturik, eta haien atzean ezkutaturik asebetea denaren lotsa apur hori.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-Krowo6zUlj0/WiMPP35hLzI/AAAAAAAAN-o/6yVNWHqZ7L0MJ0_IbE1ja6eFVoB8D8DZACLcBGAs/s1600/txontxongilo%2B1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="206" data-original-width="343" height="192" src="https://3.bp.blogspot.com/-Krowo6zUlj0/WiMPP35hLzI/AAAAAAAAN-o/6yVNWHqZ7L0MJ0_IbE1ja6eFVoB8D8DZACLcBGAs/s320/txontxongilo%2B1.jpg" width="320" /></a></div>
Lehenagotik argi nuen, baina gaur oraindik gehiago. Hemen partida irabaziko dugu hiztun bakoitza sortzaile bihurtuko denean. Ez bakarrik ekitaldi kultural ekoizle, bistan dena, baizik eta bere baitatik eta euskaraz datorrena besteei eskaintzeko ahaleginean ariko den bakoitzean. Hainbeste ematen digun, egiten gaituen, herri eta hizkuntza honi, itzultzen digun apurrak indartsuago bihurtzen du.<br />
<br />
Poza nire baitan barna gorde dut, eta arratsalde honetako ipar haizearen ausikiek ez dute batere eraginik izan nigan. Epeldu ezina. Lapurdin badaude 6 euskaldun ahaldundu gehiago.<br />
<br />
Jakina da:<b> <a href="http://hanetahemen.blogspot.fr/2016/05/txontxongiloa.html" target="_blank">Txontxongiloek </a></b>beti diote zerbait gehiago, zerbait zuk erran ezin duzuna.<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: right;">
<i>Argazkia: MajikAmaia</i></div>
Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-11953830323237629802017-12-01T21:55:00.000+01:002017-12-01T21:55:39.137+01:00Euskara hankekinGaur eguna sobera fite joan da eta berandu da jada idazten jartzen naizenean.<br />
Hala ere bosgarren eguneko anekdota labur bat bederen zor dut, ene buruari baizik ez bada ere.<br />
<br />
Ostiraletan goizago joaten naiz haurren xerka. Saiatzen bederen. Parada da beste guraso batzuekin, usaiakoak ez direnak eta beti portalera goiz heltzen direnen kurutzatzeko.<br />
Anitzek, usaian baino gehiagok, agurtu naute irribarre batekin, euskaraz, eta astea ea nola iragan den galdetuz. Eta gero mila gauzez aritu zaizkit. Erran behar zuten. Edo holako zerbait senditu dut. Mintzatzeko gogo bat.<br />
Senditu naiz ene ohiko hartarik bestalde. Ez bakarrik nitaz ukan ohi dudan irudia. Beste zerbait...<br />
Ez da lehen aldia. Beste batzuetan ere sentiarazi didate maiz. Gustura utzi izan nauen jokamoldea da. Asetzen duena. Batzuetan pisu ere izan daitekeena baina gaur ez.<br />
Sentitu naiz, sentiarazi naute, euskara hankekin ikastolaren inguruan paseatzen.<br />
<br />Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-30516640952132155622017-11-30T22:49:00.001+01:002017-11-30T22:49:58.106+01:00<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-LheQvDCE_8s/WiB8hogkwwI/AAAAAAAAN38/7BLjltOsaYoZInuL4z8xpCogBNg3wZoEQCLcBGAs/s1600/2783059507_3f15d81c89_o.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="675" height="200" src="https://3.bp.blogspot.com/-LheQvDCE_8s/WiB8hogkwwI/AAAAAAAAN38/7BLjltOsaYoZInuL4z8xpCogBNg3wZoEQCLcBGAs/s200/2783059507_3f15d81c89_o.jpg" width="150" /></a></div>
Gaur laugarren eguna dut kronika honetan, laugarrena ene Ahobizi esperientzian. <br />
<br />
Irudikatzeko sentitzen dudana, aipamena eginen diot hemen holako gauzak azaltzen ni baino anitzez trebeagoa den Koldo Izagirreri, hona ekarriz bere “Autopsiarako Frogak” saiakerako pasarte bat:<br />
<a name='more'></a><br />
<blockquote class="tr_bq">
<h3>
<span style="color: #a64d79; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-weight: normal;"> Zaila omen da izugarri.<br /> Ez dute ulertzen, erraz esan liteke zaila da.<br /> «Nik zuri bai» erantzun izan du euskaldunak. Eta berdin jarraitzen dute ulertu gabe. Yo sí te entiendo. Eta ez zaie burutik pasatzen ahalegin bat egin behar izan duzula.<br /> Mintza gaitezen beraz biok ulertzen dugun horretan, zertarako hainbeste espantu, erdaldunaren gogoeta.<br /> Zer zaren frogatu behar duzu aldiro: bestearena ulertzen duzun gizakia, besteak (inoiz) ulertuko (ez) zaituelakoan.<br /> Ez da samurra.</span></h3>
</blockquote>
<br />
Hori bazterrean ezarririk, zer erran besterik? <br />
<br />
BAMeko parte hartzaileek elkar gurutzatzen dugunean, beti dela ospatzeko arrazoia! Parte hartzaileak pozik ikusi ditut eta nik ere pozik hartu. Txapa ubel nahiz laranja bat ikusteak, aste honetan, suposatzen du kalakan gelditzea, bederen bi hitz trukatzea. Harremanen sortzeko tresna polita da azken finean, sare humanoa aktibatzen du, gurutzarazten. Astea aurrera doa eta bakoitzak du abentura pertsonal propioa. Ederra da. Agian hori da ederrena. Biderkatzen direla bizipenak, onak eta besteak. Guziek dute horren partekatzeko gogoa gainera! <br />
<br />
<div style="text-align: right;">
<i>Argazkia: <a href="https://flic.kr/p/5eVUCB" target="_blank">Jupox </a></i></div>
Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-55480123042342749942017-11-29T22:03:00.001+01:002017-11-29T22:03:19.488+01:00Juduak bezala. Edo ez. <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-I2eA_x1HKKI/Wh8f0uedw3I/AAAAAAAAN3A/W3edUL8vcm8H4FA-BafjGxsBc0jGTVwYQCLcBGAs/s1600/eskafandra.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="220" data-original-width="220" src="https://2.bp.blogspot.com/-I2eA_x1HKKI/Wh8f0uedw3I/AAAAAAAAN3A/W3edUL8vcm8H4FA-BafjGxsBc0jGTVwYQCLcBGAs/s1600/eskafandra.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
- A: vous mettez une étoile comme les juifs? <br />
<br />
Gaur ene lehen pasarte korapilatsua bizi izan dut. Eta pareko mutur saldari azaldu diodanean zertan zen BAM dinamika, zenbat ginen, zein zen gure helburua, ene tertulia dibulgatiboa moztu du aurrekoak, irri trufakor batean botaz, juduen pare ezartzen genuela izar bat. Hots, gure euskaldun patua afitxatzen dugula miserableki. <br />
Beharrik, eskafandra soinean ateratua nintzen! Herri honetan ez baitu sekulan atertzen!<br />
<a name='more'></a><br />
Xantzaz, banuen gogoan jadanik antzeko zerbait entzun izana. Eta ez edozeinengandik, garaia Hezkunde Nazionaleko langile batek zigun plazer hori eskaini eta denak aho bete hortz gelditu ginen. Garaian jada, nahi genuen euskaldunek euskaldunen artean euskaraz egiteko paradarik ez galdu eta eskatzen genuen euskaldunak ziren lekuetan hauen presentzia nola edo hala adierazia izatea. Ondorio batzuk izan ziren “euskaraz mintza gaitezke” ahaleradun kartoizko seinaleak besteak beste. <br />
<br />
Orduan izanen zen edo geroxeago agian, 2013an, idatzi nuela horretaz <a href="http://hanetahemen.blogspot.fr/2013/03/etiketatzea.html" target="_blank"><b>hemen</b> </a>. Orduan jada azpimarratuz euskaldunak identifikagaitzak izateak sortzen zizkidan nekeak.<br />
<br />
Juduen izarrak ez bezala, papoan dudan txapak ez dit eskubiderik kentzen, ahal berriak ematen baizik. Ene burua euskaldun gisa aldarrikatu eta ezagutarazten du eta besteei parada ematen enekin harremanetan nahi duen hizkuntzan sartzeko. Hori zen asmoa aste honetan. Bistan dena, aurkariak beti atzemanen du molde bat mesprexatzeko, hala nola Baiona honetan, zeinetan urteetan juduak Santespirituko auzora baztertuak izan baitira, hain zuzen ere juduei konparatzea. <br />
<br />
Ene solaskideek bazituzkeen behar bada, beste arbasoek juduei eginaren antzekoa gauzatzeko euskaldunokin. Ez ninduke harrituko. Momentuan berean nik ere ukan baitut haren kalitzeko enbeia. <br />
<br />
Belarriprest batek zioen pozten zela txapa bat ukaiteaz; hari nehork ez diola sekulan euskaraz egiten edo arras gutxi, ez delako gai erantzuteko. Txaparen bidez, zioenez, besteei adierazi nahi die ulertzen duela eta berak erran arte, nahi duela segitzen berekin euskaraz. Harago, estimatzen zuen hemendik aitzina euskaldun gisa identifikatua eta prestutasuna adierazteko tresna ukatea. <br />
<br />
Denak prest bagaude, ez dut ikusten zertan lukeen 'reak batek problema.<br />
<br />
Hemen, kasu honetan, izar liranjak eta ubelak eramateko hautua egin dugunok eskubide gehiago nahi ditugu, aukera gehiago, ahal gehiago. Gure izarrek gure egoera hobetzeko bidean gaituzte laguntzen. <br />
Bihar, izar liranja jarriko dut berriz ere, etziko denentzat izar gorri handi bat nahi dudalako. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-4Os5SOMLadE/Wh8gVhuOIQI/AAAAAAAAN3I/mL3O8NB8NIE53dhaZBZMZzEEZV68YOlPgCLcBGAs/s1600/izar%2Bgorri%2Bbat.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="206" data-original-width="366" height="180" src="https://1.bp.blogspot.com/-4Os5SOMLadE/Wh8gVhuOIQI/AAAAAAAAN3I/mL3O8NB8NIE53dhaZBZMZzEEZV68YOlPgCLcBGAs/s320/izar%2Bgorri%2Bbat.jpg" width="320" /></a></div>
<span id="goog_1191850023"></span><span id="goog_1191850024"></span><br />
<br />Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-54636026300619505892017-11-28T22:24:00.000+01:002017-11-28T22:26:51.957+01:00KondizionatuakGaur BAM ekimenaren bigarren eguna izan da.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-2HQX5jg49T0/Wh3Tn7GNLmI/AAAAAAAAN08/0B_SjcRCuosS4CxaY880ggZk0BlpMQBhwCLcBGAs/s1600/kuraia.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1483" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-2HQX5jg49T0/Wh3Tn7GNLmI/AAAAAAAAN08/0B_SjcRCuosS4CxaY880ggZk0BlpMQBhwCLcBGAs/s320/kuraia.jpg" width="296" /></a></div>
<br />
Errutina dela erratea gehiegizkoa litzateke. Baina kuraia handiarekin ekin diot gaur ere. Kuraia baino poz handi bat. Zerbait handi egitera doanak sendi lezakeenaren antzekoa.<br />
<br />
Bada harrigarria noraino barneratua dugun gure nahiak ezinak direla. Kondizionatuak izan gabe zuzenean, suabeki txertatu zaigun/diguten kontzeptua da: euskaraz aritzean zein erraz zaigun heltzen inpresioa gure lekuan ez gaudela, nahasten gabiltzalako inpresioa zein fite ematen diguten. Hala konfirmatu dit auzoko okindegiko saltzaileak, atzoko berberak, begiradarik ere ez didanean zuzendu “egunon” batean hasten entzun nauen momentutik.<br />
<a name='more'></a><br />
Gogorrena ez da muturreko egoera zeinetan oldartzen zaizkizun edo zeinetan argudiatzen hasten. Gogorrena indiferentzia mozorrotua da zeinek ez dizun zirrikiturik ere uzten normaltasunerantz. Ogia errusiarrez eskatu izan banu kasu handiagoa izanen nukeen. Bihartik goiti, ez dut gehiago leku horretan zangorik sartuko.<br />
<br />
Nioen barneratuak ditugula erreflexu batzuk, aurretik ezinezko, zail edo konplikatua izanen delako parametroak, eta zinez neketsua da gainetik kentzea. Ohituraz aldatzeak kontrol handia izatea suposatzen du. Etengabeko kontzientzia, beti atzarririk egotea eta pentsatzea nola zuzentzen zaren besteari. Aktibismoaren prezioa diteke. Ahul sentitu naiz bizpahiru aldiz, errazki lerratuko nintzela erdarara ene txapa laranja soinean ukan ez banu. Agian hori da desikastea deituko dioten kontua? Garatuak ditugun automatismoen zalantzan jartzea? Deskondizionatzea. <br />
<br />
Hainbestetan diet erraten ene ikasleei bazterrera uztea egiteko molde batzuk, espresio batzuk, kalkoak, eta abar, eta orain jabetzen naiz diskurtsotik harago ez zitzaiela helduko mikorik ere egin beharrekoaz. <br />
<br />
Ikasleekin, hain zuzen ere, aste honetako ekimena aitzakiatzat harturik, ondoko herrian den ikastalde batekin elkartzera joan gara gaur. Ikasleentzat besta handia, plazer handia izan da, haiek bezala ikasten ari diren beste batzuen gurutzatzea. Haien artean aipatuak izan diren ideiak: zer kostatu zaien batzuei eta besteei ikastea, nolako zailtasunak dituzten erabiltzeko. Baina ere gauza ederrak: ikasi dutena besteengandik, sortu dituzten harreman berriak, dituzten praktika kulturalen aldaketa eta antzekoak. Hunkigarria egin zait, ikustea zein pozik ziren guziak, nola jardun duten euskara ia hutsean, nola bat-batean beren burua positiboki baloratu duten. <br />
Aipatu da ere artetik legitimitateari lot dakiokeen zerbait: “orain, besteekin konparaturik, badakigu gu ere hiztunak garela”. Ez da gutxi. Horretan aurrera egiten ahal badute aste honetan, lortpen handia izanen da.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Hortik gogora jin zait kontu bat: orain arte, ulermen maila jakin batetik gora ziren ikasleekin, gertatu izan zaigula erdaraz erraitea gauzak. Edo, gaurko egunean belarriprest diren jendeekin ere hainbat aldiz erdaraz aritu garela. Distantziarekin damutzen naiz. Azken batean euskaraz zerbait egin nahi duenarekin, ulertzeko prest denarekin, elkarrizketa oraindik berak itxi ez duenarekin euskaraz segitu beharko nuen. Atx! Pentsatzen jarrita, izugarrizko errespetu eta kontsiderazio falta da nire partetik. Haiek saiatu, nahi izan edo utzi euskaraz egiten eta gu erdarara pasatu, zalantzarengatik edo erraztasunarengatik. Hainbatetan haien prestutasunari tu egiten diogulako inpresioarekin geratu naiz. </div>
<div>
<br />
Ateratzean, Marengo inguruetako gazte batzuk txapak soinean haiek ere. <br />
Ibiliz geroz, ikusgarria da behatzen duenarentzat, ezker eta eskuin badirela BAMeko partaideak. <br />
Ez da erraza eta! BAB bezalako lurralde zabalean, biziki urbanizatuan, nahiz 800 kide egon aktibaturik, ez da erraza nork bere xitoak atzematea! Baiona Tipian errazena dudarik gabe. <br />
Batek erraten zidan momentukoz, ikastolako lizeoko ikasleez aparte ez zuela nehor gurutzatu txaparekin. Harrigarria? Ez. Sinesten dut. Beharrik badela ekitaldi programa oso bat, jende juntatzeko aitzakia emateko. <br />
<br />
Bihar asteazkena, tartea baldin badut, ene erosotasunetik atera eta eguberriko oparien erosten hasiz, ezohizko lekuetara joanen naiz. Ea. <br />
<br /></div>
Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-964464679138758812017-11-27T21:53:00.002+01:002017-11-27T21:53:15.072+01:00Salto pizinara<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-rUqqF71l1cg/Whx2I3p4dHI/AAAAAAAAN0E/S12CDZkkWMk5-MSoR0A-N63vzrFL9KS7gCLcBGAs/s1600/bam%2Btxapak.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="967" data-original-width="1200" height="257" src="https://2.bp.blogspot.com/-rUqqF71l1cg/Whx2I3p4dHI/AAAAAAAAN0E/S12CDZkkWMk5-MSoR0A-N63vzrFL9KS7gCLcBGAs/s320/bam%2Btxapak.jpg" width="320" /></a></div>
Goiz honetan ene txapa jantzi dut ene lagunek bezala eta atera naiz karrikara.<br />
Ximiko bat egin dit, dardara txiki bat bihotzean. Nahiz eta egunak diren jada soinean eramaten dudala ene seinale liranja, gaur izan da egun handia, azken sei hilabeteetan amestua. Beste 800 kide izan dira ni bezala salto egin dutenak pizinara.<br />
<a name='more'></a><br />
Hori bai dela kuraiaz betetzekoa. Ez nintzen fida kopuru horren erdira helduko ginenik ere. Harago egunean zehar ere lantokira deiak jaso ditugu oraindik izena eman ez eta txapa ea non eskura dezakeen galdetzen duen jendearenganik.<br />
Munduan baldin bada leku bat zaila izanen dena euskalduntzeko, ez da Habana, ez Reykjavik, ez Camopi, baizk eta BAB eremua. Alta, ikusiz zenbat kidek parte hartzen duen egitasmoan, ez da dudarik azpi korronte gaitza dugula lagun. Ezkerrak herri ekimenak oraino hor direla jendeak urtez urte, Deiadar eta antzeko mobilizazioetan, aldarrikatzen duen euskalduntze nahiari bidea urratzeko.<br />
<br />
Ondorioei doakienez, egia erraiteko ez dut sekulako aldaketarik eragin momentukotz ene bizian. Izan ere, xantza handikoa naiz, jardun gehiena, ia osoa, euskaraz burutzen dudalako.<br />
Euskaraz bizi eta lan egiten dut, euskarak kezka anitz ematen dizkit eta pozak ere bai; funtsean dena zor diot euskarari.<br />
Ez naiz gaur ene erosotasun eremutik atera. Astelehena, lehen eguna, martxa hartzekoa. Hasteko egun luzexkoa iragan dut lana, etxea eta ikastolaren artean, denak ere lekuak non txaparik ez dudan behar ere!<br />
Aldiz, ene plegu txarrez ohartu naiz. Hala nola, ezaguna naizen lekuetan, nolako ohitura dudan erdarara lerratzeko, ohituraz, erraztasunez, alferkeriz agian, eta seguraski (orain arte) esfortzu militante bat eskatzen zutelako eta nork bere baitatik emanak.<br />
Bai, ene betiko kafetegian, non ezaguna naizen euskararen munduko langile eta militante gisa, plegu tzarra dut erdaraz egiteko... Eta indar bat eskatu dit goizean euskaraz luzatzea eskaera ene betiko tabernari ezagunari.<br />
Eta iduritu zait auzoko okindegian mokoa zimurtu duela zerbitzariak! Bihar zaindu beharko dudan jarrera. Ikusiko.<br />
<br />
Plazer handia sortu dit, karrika xokoetan, ezagunak nahiz ezezagunak kurutzatzea, ni bezala apailaturik, irrifartsu. Denak ere esker onez eta irrifartsu ekimenean parte hartzeaz. Betiko jendea, egunerokoa, hala izan da, baina begi zolan bazuten gaur ilusio bat, elkarrekiko konplizitate bat arras atsegina zena.<br />
<br />
Gaurkoa ostruken moduan pasa dut, ohiko zereginetan. Nago astean zehar ene erosotasun eremutik atera eta arriskatu beharko dudala usaiakoak ez diren tokietara, justuki frantsesak irizten ditugun horietara. Agian hor ere bada gure erronkaren parte bat jokatzekoa, jakinik ere erdaldunak direla: gure espazioak zabaltzeko ahaleginean.<br />
<br />
Bihar Angelun pasako dut eguna, beste ingurumen bat, oraindik beste errealitate soziolinguistiko bat. Ea zer ematen duen bigarren egunak!! Eta ea hona zenbait sorpresa ekartzeko ote dudan!<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/Tbv8_IiDKnA" width="560"></iframe><br />
<br />
<br />Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-54515332496404381162017-11-05T16:37:00.001+01:002017-11-05T16:37:59.834+01:00Hobeki zen lehen<br />
<br />
- "Hobeki zen lehen!"<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-bPyQne7RS6c/Wf8vwtRtkeI/AAAAAAAANa8/hWjZilXRbwAYLT8tJA-ci8fhIWM9xOjJQCLcBGAs/s1600/eskalapoinak.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="579" data-original-width="793" height="233" src="https://4.bp.blogspot.com/-bPyQne7RS6c/Wf8vwtRtkeI/AAAAAAAANa8/hWjZilXRbwAYLT8tJA-ci8fhIWM9xOjJQCLcBGAs/s320/eskalapoinak.png" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
Solasen erdian batek bota du. <br />
Bai, botaia da, erranaldia, erretorikoa, dioena baino zerbait gehiago salatzen duena eta elkarrizketa oro antzutzen. <br />
Bota duena paternalista izan daiteke, kutsu erreakzionariokoa. Hala ondoriozta daiteke ez balitz hori baino konplexuagoa. <br />
<a name='more'></a>Zeren hori dioena, sekulan ezagutu ez duen garai batez mintzo baita, ikusi eta sufritu ez duenaz, gaurkoarekin deus ikustekorik ez zuenaz. Baina nolaz gaurkoari egokitzeko gaitasunik ez duen, gehiago dena honen kritikatzeko argumentu gutxi, horrelakoekin bukatzen du eta kontsolatzen da, konformatzen. Komuna da. <br />
<br />
Hobe zen lehen, noiz? Lehen. <br />
Lehen. Pertsonek komunitate batean rol sozial jakinak zituzten, derrigortuak, ez hautuzkoak. eta dena ordenatua zen. Auzoan ezkontzen zen, lehen auzoa errespetatzen zen eta hilak bide zehatz batetik eramaten ziren. Zapatak eskolako atxiki eta etxean oinutsik ibiltzen zen. Xaboiak fortunak balio zituelarik eta garbiketa lanak errautsarekin burutzen zirelarik. Abakoekin kontatzen zen eta informazio eskuragarri ez baitzen gogoz ikasi behar zen. Gosez leher egiten zen eta soro meta gainetan lo egiten kukuso artean. Gure amatxien kalbario usaineko haurtzaroetan ongi bizi ziren, 10 urtetik goiti haur denbora amaitu eta xuriketa eta haurrideez okupatzeko eskola uzten zelarik. Deus ez zen hautatzen, ez lana, ez senarra. E-mailik ez zen, bilkura eguna goaitatu behar zen eta jakitatea fotokopia tzar batzuen bidez zabaltzen genuen. <br />
Lehen bikain zen. <br />
<br />
Hobe zen lehen, noiz? Lehen. <br />
Une batean tentazioak kilikatu gaitu galdetzeko: zein garaitan? Hobeki zen lehenago, noiz xuxen?<br />
Nehork ez du deus erran, neurturik ateak idekiko lituzkeela orduan kalapitari, "pasarazi nahi nauzue zaharkeriatzat", "dena gaizki hartzen duzue", "non da eboluzioa" eta mota guztietako zaparradari. Nehork ez du lanik hartu erantzuteko. Ateraldia egin duena utzi da urrunera so, airearen usnan eta mintzakide bakoitza utzi bere dute katiluari so, denak nostalgia erratuari emanik ez badira ere, arratsalde baketsuari eusle. <br />
<br />
Igande arratsaldeko giroa salbatu da horrela, kontziente izan gabe plaza eta gai serioagoekin antzeko jokamoldea izatea baimentzen dela. <br />
Eta horrela dira mutil eta nesken dantzak bereizten, urtez urte alardeetan emazteak pubela zakuz jantzirik murritzarrena egiten ikusten, jende onek gobernaturik bizi ginelako ustea zabaltzen, Franco, Mussolini, edo Staline goraipatuz eta 20. mendeko milioika hilak ahantziz, horrela dira nehori dretxorik kentzen ez dieten eta eskubide gehiago eman ditzaketen legeak ukatzen, marginetan mantentzen marginalak eta gure buruak betikotasun okaztingarrian barna plasta-plasta ibiltzera kondenatzen ahanztaraziz zangopilatzen gaituena. Beti bada astapito bat erdi aroan bizitzea nahiago lukeela arinki botatzen duena, ardura modernitateari probetxu gehien ateratzen dion hori bera, aldean nehork bere aho handia hetsarazten ez diola.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
<div style="text-align: right;">
<i>Argazkia: Eskalapoinak</i></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
</div>
Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-42429723416897938542017-06-28T21:21:00.001+02:002017-06-28T21:21:07.298+02:00 Atorra lepo laxoaJada atorra lepo laxoa zen doia eta botoi bat gehiagok amore eman duke. Enbor erdia agerian geratu da. <br /><br />Ondotik ez da deus gertatu. <br /><a name='more'></a>Horrela segitu du. Segitu du paperean idazten, diktatu dizkiogun ideiak lerrokatzen, lanean xurgaturik. Ez ohartuarena egiten du. <br />Baina badakigu badakiela, sentitu duela, atorra zabaldu dela, zegoenetik mudatu. <br />Eta oihalak bere ausentzian salatu du sorbalda beltzarandua eta bide beretik, soin- bular gotor jabalgarria. Ez duke atorra tinkatu edo bildu giza komenioez pasoka, errebelde esnatu baititeke. Haratago, imaginatzen da bere papo leuna, eta beherago sabela, gerruntze zalua, urrunago izter sendoak, hankartea ere. Ez dio inork behatzen, ez bilatzen gehiago ikustea, jakitea, baina hor da halere, dena bat. Haren aldean lanean segitzen duzu deus ez balitz bezala, baina zerbait bada halarik ere. Deus egiten ez badu ere, badaki eragiten dukeela. Bizkitartean baliteke ez duela espres egin, ez dela jabetu, behatzen diona dela bihurri hutsa, begi perbertitukoa. Edo alderantziz. <div>
Dena den ez da deus ageri. <br />Edo, agian, doi doia nahikoa, asmakizuna bultzatzeko. <br /><br />Inozentzia eta erruduntasunaren arteko jokoa, agerikoa ez dena eta iradokiaren artean. <br />Lan eta atentzio gehiena, ikusten denak baino, ikusten ez denak sortzen du. <br /></div>
Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-63899011554207563532017-06-20T17:06:00.000+02:002017-06-20T17:09:10.491+02:00Seaska latza da<div dir="ltr" style="line-height: 1.2; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;">
<span style="font-family: "times new roman"; font-size: 12pt; white-space: pre-wrap;">Ez da munduan, pertsona batek bizi litzakeenen artean gauza gogorragorik haur galtzea baino. </span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.2; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-family: "times new roman"; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Dela bapatean, dela oinazeen ondotik, dela ezbeharrez, dela gaitzez, dela sortu aitzinetik, dela adinean aitzina joanik. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman"; font-size: 16px; white-space: pre-wrap;">Ingurukoek nahi eta ahal dena eginik ere ez dute sekulan hori ez ahantzaraziko, ez eztituko, ez arinduko. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman"; font-size: 16px; white-space: pre-wrap;">Zama daramanarentzat, oinaze perpetuala da. Beste denak inutil bihurtzen dituena. </span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.2; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-family: "times new roman"; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Sufrimendu fisiko eta moral guzietatik haratago,</span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.2; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-family: "times new roman"; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Zure bizia izan zitekeenari pentsatzera baino</span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.2; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-family: "times new roman"; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">zure bizia sekulan izanen ez denari pentsatzera eramaten baitzaitu. </span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.2; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-family: "times new roman"; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Desesperatuki. </span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.2; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;">
<div style="text-align: right;">
<i><br /></i>
<i>E.ri, badakigulako eta ezin deus</i></div>
</div>
<span id="docs-internal-guid-05ff0a14-c600-68c7-dc91-2e69bbe4b507"></span><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.2; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;">
<div style="text-align: right;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="140" mozallowfullscreen="true" src="https://archive.org/embed/SeaskaUnama" webkitallowfullscreen="true" width="500"></iframe></div>
<div style="text-align: right;">
<div style="text-align: right;">
<i>Kantua: Seaska (letra: M. Zubeldia / kantua: Unama taldea)</i></div>
</div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.2; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;">
<br /></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.2; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;">
<br /></div>
</div>
Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-37392230049749969792017-06-01T23:22:00.004+02:002017-06-01T23:25:42.056+02:00Zer inporta dute<div>
<br /></div>
Bazira, hor,<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-AceEZbL_hgY/WTCFSvRemPI/AAAAAAAALNA/T5w8WSxBIK8nwkmcQhBpbqdi5fapRm5gACLcB/s1600/arboleko%2Bgizona.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1233" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-AceEZbL_hgY/WTCFSvRemPI/AAAAAAAALNA/T5w8WSxBIK8nwkmcQhBpbqdi5fapRm5gACLcB/s320/arboleko%2Bgizona.png" width="244" /></a></div>
ene aitzinetik ibilki<br />
Eta...<br />
<a name='more'></a><br />
Zein motako inportantzia ukan dezakete ba<br />
Beste guziek?<br />
Etziko abenturek<br />
Oldarrek<br />
Inertziek<br />
Jainkoek<br />
Margo zafratuek<br />
Behatzen ditugun gauzek <br />
Entzuten ez ditugunek<br />
Lanturuek<br />
Arraildurek<br />
Itsaspe sorgorrek<br />
Haizatu sorginbelarrek<br />
<br />
<br />
Badira hainbeste eta hain gutxi<br />
Eta zein inportantzia ote, zure ibileraren aldean?<br />
Hor, bazoazenean,<br />
Ene aitzinetik ibilkiBea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-28442370750232571792017-05-19T22:51:00.000+02:002017-05-22T10:19:37.766+02:00Ez dakit azaltzen<br />
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://farm4.static.flickr.com/3281/2849634377_94585c6e89_m.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="210" src="https://farm4.static.flickr.com/3281/2849634377_94585c6e89_m.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="color: #999999; font-family: inherit; font-size: large;"><i></i></span><br />
<div>
<span style="color: #999999; font-family: inherit; font-size: large;"><i><i></i></i></span></div>
<span style="color: #999999; font-family: inherit; font-size: large;"><i></i></span><br />
<div>
<span style="color: #999999; font-family: inherit; font-size: large;"><i><br /></i></span></div>
<span style="color: #999999; font-family: inherit; font-size: large;"><i>"On connaît les réponses aux questions avant qu'elles ne soient posées." </i></span><br />
<div>
<br /></div>
<div>
<a name='more'></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">Poetak dionaren ber gisan gabiltza denak noizbait. </span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">Zer den ederra galdetzen badidazue, badakit zer den ederra. Galdetzen badidazue azaltzea, jadanik ez dakit. Segitzen dut jakiten argiki zer den ederra, baina ez dakit erranaldi landuz, hitz egoki eta ulergarriz esplikatzen. </span></div>
</div>
<span style="font-family: inherit;">Denek dakigu zer den zeruaren kolorea, uraren freskoa, ohearen epela, xokoletaren gustua. Deskribatu behar bagenu, lerro luzeak beharko genituzke sekulan heldu gabe argiki erratera.<br />Badira segurtasun batzuk, gure baitan barna sentitu eta errealak direla dakigunak, norbaiti esplikatzeko orduan ezin helduz ari garenak.<br />Segurtasun horiek ez razionalki eta gardenki azaltzeak ezeztatzen ditu, gezur bilakatzen?<br />Oraingoz munduratu ezinak badira ere, lekuaren, unearen edo formularen zain dauden gure baitako egiak dira. </span><br />
<div>
<br /></div>
<div>
<div style="text-align: right;">
<i>Argazkia: <a href="http://www.flickr.com/photos/41757196@N00/2849634377">les yeux de Ste Lucie</a> </i></div>
<i></i><br />
<div style="text-align: right;">
<i><i>Aipamena: <a href="http://fr.wikipedia.org/wiki/Mahmoud_Darwich">Mahmoud Darwich</a></i></i></div>
</div>
Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-32907066219986229672017-05-02T22:33:00.004+02:002017-05-03T10:11:13.535+02:00Euskaraz (20): bazterketa<a href="http://hanetahemen.blogspot.fr/2017/05/bazterketa-herri-urratseko-kanta-bideoa.html" target="_blank">Aurreko sarrera</a> aipatzen hasi nintzen Euskara, Herri Urrats-eko bideoa eta bazterketaren gaia. <br />
<br />
Gaurko egunean bazterketa salatzen da. Homosexualek salatzen dute, emazteek salatzen dute, langile xumeek salatzen dute, miserian direnek salatzen dute, irakasleek salatzen dute, beltzek salatzen dute. Euskaldunek ere noiz behinka, kanpaina zenbait hor denean horretarako, lekukotasunak plazaratzeko eta lorpen zenbaiten zerbitzuko. <br />
<br />
Ni hunki ninduen arras<a href="https://www.youtube.com/watch?v=uICEUdATZg8" target="_blank"> (H)aizu kantuaren bideoak</a>. <br />
Ene burua ikusi bainuen ene biziaren hainbat momentutan: haur denboran, unibertsitatean, lan munduan, eta gaur ere nonahi. Gainera, ikusarazi baitzidan ere ene burua: zein laster etsi naitekeen edo utzikeriara lerra.<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Eta, azken egunotan biziki borrokari senditzen naizenez, bideo horrek oroitarazi zidan beste hau: <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/GKSRyLdjsPA" width="560"></iframe></div>
<br />
<br />
<br />
Bizkitartean bazterketa egunero bizitzen da eta krudela da. <br />
<br />
Azken adibidea atzo agertu zait.<br />
Erran behar da haurrak ditudanetik holakoak anitzez gehiago ikusten ditudala, batez ere haurrak direlarik biktimak, agerikoagoa eta sumingarriagoa baita, eta bestalde, dudarik gabe, nihaur naizelarik ez baitut sobera inguruaren erreakzioari so egiten.<br />
<br />
Atzo, semea futbol txapelketara eraman nuen. Avironekin jokatzen zuen, Baionatik gehienik 30 kilometrotara kokatuak diren ekipen kontra. Egun horietan ez da neholako erronka berezirik, haurrak txikiak dira eta aita-amak, normalki, publiko zintzo bakarra. Arreta berezia egin izan diote Baionako taldean hasieratik semeari euskaldun bakarra delako. Beste guztiak erdaldunak dira, salbu bat elebidunetik datorrena. Hezitzaileek kasu handia egiten diote, nahiz euskara dakien inor ez egon haien artean eta jakin ongi semeak frantsesa badakiela.<br />
<br />
Batzuetan egon naiz pentsatzen niregatik zela. Nirekin irri gutxi baita, orohar, eta aurpegi ezaguna baitut engoitik. Alta, onartu behar dut ezetz, zinez haurraren integratze aldera egin dutela, hezitzaile batek berak aitorturik. <br />
<br />
Hezitzaileek badakite bazterketarik handiena eta gogorrena haurren partetik jinen dela. Ez arras haurren partetik, haurren aitamen aldetik baizik, etxeko girotik, han entzunen duten horretatik, helduek dituzten pertzepzioetatik eta nor garen ohartzean portaerak alda baititaizke. <br />
<br />
Eta atzo begi bistan gelditu zait. <br />
Ez da Johane frantses eledun kaskarra. Segurki beste batzuek baino espresio maila anitzez hobeagoa izanen du. Aldiz agian izen arraroa du. Agian eskola berezi batean ibiltzen da. Agian bere gurasoek beste hizkuntza batean egiten diote. Ez dut jakin nahi. Biziki ontsa ikusi nuen nola batzuenganik apartatua izan zen. Zelaiko aitamen begiradek ihes egin dute. Zuzenduko dizkiegun galderarik soilenak erantzunik gabe geratu dira.<br />
<br />
Semea mintzeko adinera heldua da, kontzientzia hori izatera. Jada ez da libratuko bere kontzientziarekin borrokatzetik. Ez dut luzaz horretaz begiratzen ahalko. <br />
<br />
Baina nik, kontzientzia arazo mikorik ez dut. Eta bistan dena, ene xitoa hunkitzen duena sutara eramanen nuke. <br />
<br />
Maddi Ziegler moduko bat bihurtu nintzen futbol zelaian. Landesetako ziloetatik jinek nahiz Lapurtar xifrituek jasango zuten urteko euskarazko ikasgaia.<br />
<br />
Bai, egia da, ez da soluziorik hoberena baina, nihaur ere erasotua senditu nintzen eta badakit ni nindutela trebeska behatzen, ni bainaiz guziaren iturri… <br />
<br />
Horregatik nioen euskaldun izateagatik sufritzen dena aipatzeko ordua heldua dela. <br />
Azken hamar urteetako hizkuntz politikak ez baitu zipitzik ere aldatu euskaldunaz den pertzepzioan, ez baitu deusetan eragin aspaldiko mamuen desegiten. Sustapen eta prestigiatzearen aldetik ez baikira putz batez ere aitzinatu. Hiztunak emendatzeko tresna ahul zenbait muntatu dira edo hobetu baina erabilera eta hiztunen harrotasuna eraginen duenik ez da oraindik egina izan. Agian ez delako nahi?<br />
<br />
<div style="text-align: right;">
<i>Bideoak: <a href="https://www.youtube.com/watch?v=uICEUdATZg8" target="_blank">(H)aizu</a> eta<a href="https://youtu.be/GKSRyLdjsPA" target="_blank"> Greatest </a></i></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-87719118229327444232017-05-02T21:28:00.000+02:002017-05-20T22:12:24.494+02:00Bazterketa - Herri Urratseko kanta-bideoaHastapenean, aurtengo Herri Urratsen kantua entzun nuenean, hitzen haritik izigarriko samina eta erresumina sentitu nituen. Baina hori bideoa ikusi baino lehenago zen. Gero ikusi nuen bideoa eta hor trantsiturik gelditu nintzen.<span id="docs-internal-guid-9cd86ca5-ca8d-b19c-5897-fe597d75d638"></span><br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/uICEUdATZg8" width="560"></iframe><br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Sumindura baita ere bitxiki holako deserosotasuna. <br />
<br />
Deserosotasuna, hasieran harrigarria iruditu baitzitzaidan ikastolen festa izan behar duen egunaren kantuak hainbesterainoko auhen doinua izan zezan, harritu hautu hori egin izanak diot. Are gehiago bideoak ilustratzeko hartu duen bidea, bazterketatik pertsekuziorainokoa, eta planoz plano nola garatzen den estigmatizazioa, mantalina beltza eta guzti. . <br />
<br />
Izan ere, azken urteetan kanta aski edulkoratuak plazaratu izan dira, ez urtero baina maiz, usu haurrek eginak, ia denak pesta giroko erritmo eta hitzetan. Hain zuzen ere hori bihurtu delako Herri Urrats, hala nahi izan dugulako bihurtu, pesta eguna, hastapeneko aldarrikapenari eutsiz baina molde agian arinagoan. Problema, beti ere, besteak baitira, justuki erakarri nahi ditugun horiek, euskarara hurbilarazi nahi genituzkeenak. Eta horretara ohitua bainintzen, hain ohitua non normalitatetzat bainuen hori dena.<br />
<br />
Hala nahi izan zen egin, ikastolen hedapenaren ahalbidetzeko eta egunari bere arrakasta segurtatzeko eta jarraiki zen bide horretatik agian, ez dakit, Elkarteko jendeak azaldu beharko luke. <br />
Paradoxa da, maiz guk heldu nahi genuela jende batengana eta azken hau elkorra izan dela. Harago, horietarik zenbait gure kontra, euskararen kontra egiten zuten bitartean, altxatzen zirela (eta direla).<br />
<br />
Gaur ez da nehor ozenki zuzenduko zaigunik erraiteko gure hizkuntzak, gure proiektuak ez duela balio, debaldeko indar xahuketa dela, petzouilla atzeratuentzako kontuak direla, traba direla. Nehork ez du goraki erranen, anitzek pentsatuko du. Zenbaitek ekinen du ere baztertzeko, enpantxuan bailuen.<br />
<br />
Hots, hautua harrigarria baina, oso egoki iruditu zitzaidan. Gaurko egunean ere mespretxupean jarraitzen dugun heinean. Zeren, ororen buru, hala baita. Momentu batean hizkuntza politika ofizial bat martxan eman bada ere, argi da honen ahala mendreegiak eta maiz koherentzia eta nahikaria maila diskutigarriak direla ondorio kontentagarririk ekartzeko. Euskaldunek bide horretan, sinetsi dugu hizkuntz politika bat eginen zela, egiazko bat, hegoaldekoei begira begiak zabalik amesten genuenaren heinekoa eta segurki gurea zen borrokaren parte bat delegatu diogu, bere gain hartuko zuelakoan edo, nik dakita, nekaturik behar bada, berdin dio. Kontua da ez duela atzo baliabide militanteek lortzen zutena baino anitzez gehiago aitzinarazi afera.<br />
<br />
Hori guztia<a href="https://www.youtube.com/watch?v=S2hlCygWeF0" target="_blank"> Amets Arzallusek</a> nik baino hobeki esplikatzen du dudarik gabe. <br />
<br />
Batzuei segurki ez zaie gustatuko, oroitaraziko digulako eguneroko kalbarioa eta anitzez goxoagoa baita kontatzea lorpenak zein ditugun, haiengan fokalisatzea, galdu dugun guztiari begira geratzea baino. Holakok aipatzea beti geroagoko uzten da, inoiz heltzen ez den indar harremanaren unean erabiltzeko, noizbait, heldu den urtean araiz, kuraiarik aski eta ausardia doia izan denean. Auskalo. Ez baita sekulan ordua aipatzeko molestatzen duena, euskararen kasuan bezala beste hainbat gai, baina horiek beste baterako utziko ditugu (emazteen dretxoak, presoen askatzea, phalokraziaren desmasiak...)<br />
<br />
Halere, ordu da. Ordu da mahai gainera ekartzeko bazterketaren gaia, beste maila batzuetakoak eginen genituzkeen bezala, hizkuntza mailakoak ere. Nahikoa baita zangopila gaitzaten eta irribarre goxo zain gaitzatela ahoa zabalik leher egiten dugun bitartean.<br />
<br />
Hautu horiek eskertzen ditut.<br />
Otoi, norbaitek ba al daki nor den mintzatzen entzuten den emaztea kantaren erditsutan? Aitzinetik milesker!<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<b>ZUZENDURIK: <br /><br />Artikulu hau idatziz geroztik, bi pertsona nirekin sartu dira harremanetan errateko bideoan entzuten den pertsona hori Dominika dela, Itsasuko Mixele Agerreren amatxi Dominika, Aritzakungo Iñabideko bordakoa, geroztik zendua. </b><br />
<b>Jon Maiak zuzendu Bidaia Intimoak dokumentalean agertzen da mintzo eta handik hartua da soinu zatia. </b><br />
<b>Bestalde Mikel Hiribarrenek bere liburuan 74-75 orrialdeetan aipatzen du Zelaiko Dominika<br />aritzakundarra.</b><br />
<div>
<b><br /></b></div>
<div>
<b>Milesker handia bihotzetik Mayi Iza eta Xabier Azkue irakurleei! </b><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: right;">
Bideoa: <a href="https://www.youtube.com/watch?v=uICEUdATZg8" target="_blank">(H)aizu - KenZazpi</a> eta <a href="https://www.youtube.com/watch?v=S2hlCygWeF0" target="_blank">Amets Arzallus</a> </div>
</div>
Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-78024262265321918752016-11-20T15:01:00.002+01:002016-11-20T17:16:35.334+01:00Joseba eta ni. Ni eta Joseba. <br />
Azaroaren 20 honetan mundu osoa dabil bolo anekdotaz, denek bazenekiten Joseba Sarrionandia Kuban zela, askok dute koadrilako bat oporretara joanik han topo egin duena idazlearekin ostatu bateko terrazan, anitzek dute lagun baten laguna berekin harremanetan jarraitu duena. Noski.<br />
Haize hegoak edozein jo baitezake. Orok du existentzia.<br />
<br />
E be, goazen! Nik ere badut ene istorioa Josebarekin. <br />
Azken 15 urteak bederen iraganak baititu ene etxean. <br />
Elkarrekin bizi gara. <br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Hor da egunero, goizetik arrats.<br />
<div>
Liburutegiko apalean, zitazioak biltzeko erabiltzen dudan karpetaren azalean, scrapbook handia partekatzen du beste idazle batzuekin. Badakit azal horretako hainbat ez dituela maite. Tira. Arras independenteak bagara ere, badakit jelos dela. Ez dit erran baina badakit: horko batzuk kolorez baitira, bera zuri eta beltz zurpailean delarik, bat edo beste gazteagoa eta lirainagoa baitira. Agerikoa da, ez baitie behatzen, behakoak ihes egiten dio bestaldera. <br />
<br />
Apalaren bestaldetik lerrokatu disko metatik, sukar batean so zaio Barbara. Noizbehinka txandakatzen dira Ella-rekin, eta uste dut Ella nahiago duela. Ez dugu sekulan argiki aipatu, aski askeak geratu baikara bata bestearekiko. <br />
<br />
Ororen buru gutxi mintzo da, pertsona isila da eta etxezuloa. Niri kalaka ez zait sekulan agortzen eta joan-jin etengabean naiz. <br />
Posturan sendi zaio nekez onartzen duela ez nadin beti etxean geldi, nahi luke beti hor egon nadin. Haatik, badaki, ateratu duen oro irakurtzen dut artoski, bere iduriko ez aski artoski oraindik baina. Eta gero komentatzen ditugu gauzak. Sekulan arras ados jarri gabe. Ezin denean, ezin. <br />
<br />
Noizbehinka kondatzen dizkiot besteen obrak, entzuten nau, begiak erdi hetsirik. Ez dakit zer gogoetatzen duen: ene analisiak ez ditu partekatzen? gustuak? Marguerite, Antoine eta JMG ez ditu gogokoak akaso? Kasu eginen banio egunero Arresti eta Itxaro aipatuko genituzke! Eta libreki eta plazer handiz ekiten diogu bai gorainpatzeari bai jorratzeari. Arrosak eta arantzak banatzen ordu txikietan. Zer irriak! Umore handiko pertsona da Joseba. <br />
<br />
Aldiz, arratsetan, aldean duen zurezko oineko Ikeako lanpara pizten dudanean, aurpegi guztia errainu horiz janzten dio halo gozoak eta buruz buru jarduten dugu, gauaren bakardadean. Gain hartarik so zait. Badakit pozik dela eta ez dela akitzen eni begira ordenagailuko teklari eragiten diodanean. Bada zerbait irribarre-erdi horretan tarteka trufa moldean ari zaidana, tarteka ni bezain pozik idatzi dudanaz. Aldika zigortzen (exigentea ere baita), zoriontzen edo animatzen nau. Beharrik hor dela! <br />
<br />
Horrela bizi gara. <br />
Horrelako harremana dugu. <br />
Erraza da harekin bizitzea, ontsa konpontzen gara. <br />
Joseba eta ni. Ni eta Joseba.<br />
<br /></div>
Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-72035107427425983212016-11-10T22:01:00.001+01:002016-11-10T22:01:10.215+01:00Aitaren etxean tipula moztenDefendituko dut aitaren etxea.<br />
Hitz horiek xuxurlatu zizkigun olerkariak duela aspaldi eta guk sinetsi ta bete.<br />
Haatik lehenagokoek norenganik zuten etxea, aita ala amarenganik, ez dugu gehiago gogoratzen. Bakarrik aitaren etxea defendatu behar dugula.<br />
<br />
Euskal Herrian azken mende erdian gertatuko zen horrarte egundaino gertatu ez zen aldaketa, iraultza, borroka, kalapita eta gora behera paketa. Ekologistak, komunistak, sindikalistak, feministak, gazteak, anarkistak, denak pasatu ziren beren aldarikapen, ideia eta ereduekin. Gure aitaren etxeak, azken hiruroigei urteetako gertakarien bonbardaketaren ondotik segitzen omen du xutik. Haatik, defenditzen dugun etxeak ez dakit gehiago zer duen ikustekorik olerkariak aipatzen zuen harekin.<br />
<br />
Baina ez gaitezen larri.<br />
Aitaren etxea xutik da, bai, zenbait horma, teilatu puska bat dilindan. Eta bi gela : logela, noski, nola ez, eta sukaldea.<br />
Eta sukaldearen erdian, emazte bat. Emazte bat, xutik, Aitaren etxearen erdian, bakarrik, sukalde izkin batean, tipula mozten ari.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://farm3.static.flickr.com/2449/4063972275_45cbb05f7f.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="164" src="https://farm3.static.flickr.com/2449/4063972275_45cbb05f7f.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<i>Argazkia: Oignon à l'ail by <a href="http://www.flickr.com/photos/32930742@N03/4063972275" target="_blank">Prisme06</a></i></div>
Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6824729362297981206.post-65614490257562133462016-07-09T23:32:00.001+02:002016-07-10T22:03:11.289+02:00izena eta izana<div style="text-align: right;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="167" src="https://www.youtube.com/embed/7KUyji_115M" width="280"></iframe><br /></div>
<br />
Ostirala izatearren, egun ederra da honaino. Arratsaldeko lauak eta erdiak dira. Oraindik bulegoan zaude, gatu zahar bat bezala.<br />
<div>
<a name='more'></a><br /></div>
<div>
Lanetik ateratzekotan, asteburuaren atarian zarela, zure bankuko kontu korrontea zertan den begiratzea otu zaizu. Telefonoko aplikazioa piztu eta usaian bezala egiaztatu duzu zenbat diru gelditzen zaizun oraindik gastatzeko. Udako egun luzeak heltzen direnean, gehiegi kasu egin gabe kartari eman eta eman, gorritu arte, gastatzeko joera duzu. Kontua oraino positiboan denez, besterik gabe gainbegiratu duzu zertan den gainerateko istorioa: <br />
<br />
<br />
- Astapitoak! Deitura aldatu didate! - ahoa bete hortz gelditu zara</div>
<div>
- Zer? - galdetu dizu aldeko lankideak</div>
<div>
- Bankuan, aldatu dute ene kontu titular izena. </div>
<div>
- Zer ezarri dute? Senarrarena? <br />
- Bai, kontuaren titularra ni naiz, baiki, baina ez ene ohiko izen deiturekin. </div>
<div>
- Ardura egiten dute hori, hastapenean ez, baina gero normalizatzen dute…<br />
- Zer normalizatzen dute? Denbora iragan ala ez, zer puñeta inporta zaie haiei zein deitura erabiltzen dudan? <br />
- Badakizu… senarrarena zira! </div>
<div>
- Eta noiztik egiten dituzte holakoak jendeei iritzirik galdegin gabe? Ezin sinetsia.. <br />
<br />
Nahiz zenbait urte eman ezkondurik, zure sortzeko izen deiturak erabiltzen dituzu, bai eguneroko bizian, bai paperreria administratiboetarako. Herriko etxetik senar hartzera pasa zinen egunean hala adierazi zenuen, zure deitura mantenduko zenuela, zure sortze izena, aitarenganik zetorkizuna bai baina zurea egina zenuena aspaldixe hartan. Geroztik nehork ez dizu deitura galarazi. Batzuetan zuhaurrek edo administrazioak bikoiztu egin duzue, hau da bata bestearen ondotik agertarazi, lehenik zurea, sortzekoa eta bigarrenik senarrarena. Bikotean, gaiak ez dizue sekulan eztabaida gairik eman, ez etxean, ez nehun: senarrari berdin zaio eta zuk nahiago duzu horrela. Nahi eta dretxo duzu eta kitto. <br />
<br />
Ostiral arratsalde madarikatu honetararte ez dizu kezkarik sortu eta hor, bapatean, zuri sekulan nehork deus galdegin edo adierazi gabe, hor dago: zure sortze deitura ezabatua eta senarrarena jarria. Ongi pentsatzen jarririk ere, ez zaizu gogoratzen, noiz, nork, non aipatu dizun horrelakorik egitea, kontsultatu izana, deus izenpeturik. <br />
<br />
<br />
- Segur zira ez duzula ohar gabe onartu? </div>
<div>
- Ez. Ez didate galdegin. Eta galdegin balute ez nuen onartuko enea kentzea. Jadanik lehenago bazituzten biak jarriak eta ez zitzaidan sobera gustatu. Kasualitatez egun hartan senarra ondoan zenez denbora guzian galderak egin zizkidaten bera begiratuz… Ez zitzaidan batere gustatu, ene aferetako noiztik dut behar nehorren oniritzirik?</div>
<div>
- Diozuna, oniritzi gutxi duzu onartzekoa!</div>
<div>
- Irri egizu behar duzun guzia, banoa oraintxe bankura. </div>
<div>
- Ostirala gira, bostetan hetsiko dute, hamar minuta dituzu…</div>
<div>
- Aski eta nahikoa Baiona Tipia zeharkatzeko. <br />
<br />
<br />
Bada kastrazioaren antzeko zerbait, zure parte bat kendu dizutela abisatu gabe eta ez edozein gauza: sortzetik nortasuna, izaera, indibidualitatea markatu dizun herentziako izena, agian sekulan ondorengoan helduko zaizun gauza bakarra. Ez dira aski urrunak emazteek bozkatzeko dretxorik ez zuten garaiak, ez eta gizonen izenpeduradik gabe existentziarik ez zutenekoa, kontratu bat ezin izenpe zezaketenekoa. Eragin dizun sentimendua da munduak erresumitzen zaituela, norbaiten emazte gisa, galtzen duzula zerbait, itzaleko bihurtzen, meneko, bigarren mailako, jabego erran daiteke. <br />
Sekulan arrangurarik sortu ez dizun kontuak bapatean arnasa estutu dizu: <br />
- Behar da kopeta ukan horrelakoak egiteko! Deus ez galdegin eta izenak bati komeni zaizkion moduan egokitu. </div>
<div>
- Lasaitu, jarriko dizute berriz… <br />
<br />
Azken denboretan yoga saioetan erakatsi dizkizuten zenbait ariketa aplikatzen saiatuko zara. Debaldetan. Berantegi. Behin zainak airatuta ia ezinezkoa da oren luzeetan berriz jautsaraztea, arnasa nahi bezain sakon hartu eta kontzientzia osoaren bilaketan abiatzea alferrikakoa da, soro landa berdatsak imaginatzeari lotzea bezalatsu.<br />
<br />
Lasaitasuna bilatzea bazter utzirik, tarrapatan, ordenagailua itzali duzu presaka, bulegoko argitxoa ere berdin: ez da presarik lukeen zereginik zure atxikitzeko hor iltzaturik. Open space luzea dzi dzau zeharkatu duzu irteeruntz, hortxe gelditu den azken lankidearen behako harrituak jarraikitzen zaituela, behiek trenak iragaiten behatzen dituzten bezalatsu: <br />
<br />
<br />
- Asteburu on!</div>
<div>
- Berdin! Astelehenean Itsasun? <br />
- Ez, Itsasukoa fini da… Izan ontsa! <br />
<br />
Bai, Itsasukoa, hau da urtebeteko lanik dorpeena, bukatua da. Orain jada beste gai batek okupatzen dizu gogoa, kolerak urratsa sekulan bezain zalua bihurtua dizu eskaileretan behera zoazela, ohar gabean jautsiak dituzu hiru solairuak, lantokiko atariko ate pizua bultzaturik, karrikan zaude jada eta abiatu zara karrika hertsietan barna, eta Marengo, Pontrique, Pannecau, San Andres ez dituzu ez eta begiratu ere, ez jendeak, ez ostatuak, deus, hobe funtsean, horrela ez baitzira ohartu Europako futbol txapelketa dela eta leihoetatik zintzilik diren frantses banderen pandemiari, urte batzuk lehenago ez zuketenak lekuan iraunen oren erdirik urratuak edo erreak izan aitzin. <br />
<br />
Bidean zoazela, gogora jin zaizu Marikita Tambourinen entsegua, duela urte betekoa edo: bi entsegu emazteen izenean, emazteen izen-deitura istorio horiek aipatzen dituena. Garaian zeharka irakurri zenuen, pentsatuz bazela arazo bat emazteei gizonen deiturak jartzeko mania hori, nahiz bizkitartean ez den arazo bakar eta larriena. Baina gaur zuri gertatzen ari zaizu, garrantzia ezin handiagoa hartua du. Suturik jarraitzen duzu, alienazioaren biktima gaur zu baitzara. Gaur? Agian zenbait egun jada horrela direla gauzak! Auskalo noiztik aldatu duten zu deusetaz ohartu orduko! Ikara batek inarrosi dizu bizkar guzia eta espaldak tinkatu. makurturik zoaz, tentsionaturik. Baliteke konpontzea laster batean! ez da beste mundukoa, ez da drama baten muntatzekoa; agian deusengatik ari zara buru berotzen? <br />
<br />
Bostak bost gutxi eskasetan, bankuko atea pusa duzu, harrerako langileak sudurra pantailatik altxa du, harriturik dirudi, agian sartu zaren oldar berean gelditu gabe segitu duzulako beregana eta oldar berean ere pulpitoaren gainean eskuak pausatzera heldu zarelako, mubleari lotuz, argiki hortik mugitzeko gogo mikorik ez duzula seinalatuz: <br />
- Arratsalde on, badut arazo bat argitzekoa zuekin. Klientea naiz hemen eta ene konduen titular izenean modifikazioak egin dituzue ene oniritzirik gabe - hatsartze bakarrean bota duzu, erresumituz, definituz, finkatuz. <br />
- Zaude momentu bat, begiratuko ditut zure konduak, emaidazu zenbakia edo karta, nahi duzun bezala. </div>
<div>
Zenbakia gogoz dakizu. Seguritate sozialarena bezala, nortasun agiriarena bezala, gida baimena zein telefono zenbaki inportante guziak bezala, zenbakien memorisatzeko duzun mania horri esker. Bada noizbait balio izanen dizun desformazio bitxia, zenbaki eta letra kateen gogoan atxikitzeko erraztasun ikaragarri hori, mozkorturik, eri nahiz haserre gorrian zaudenean, berdin, tupustean, bota dezakezula edozein, ordenean, akatsik gabe, beste batzuek agur mariak edo bertso osoak harilkatzen dituzten bezala.<br />
<br />
<br />
- Voilà. Zein da arazoa? <br />
- Arazoa da aldatu duzuela ene deitura. Jartzeko een ezkontza izena. Baina oroz gainetik sortzekoa kentzeko. Hori da problema. Beraz berriz jarriko duzue lehen zen bezala, oraindanik. <br />
- A, ez zara gehiago ezkondua? Bereizia zara? <br />
- Ez. <br />
- Beraz zein da problema? <br />
- Egin duzuna ez da nik nahi dudana. <br />
- …<br />
- Ene oniritzirik gabe egin duzue. <br />
- Zaude minuta bat. Hobe zenuke kontseilari batekin aipatzea. <br />
<br />
Emazteak telefonoa hartu eta bulegoa egoitza zolan duen arduraduna deitu du. Bizkitartean, kontzientzia nahasi zaizu, kulpabilisatzen duzu piska bat: usaian bezala ez duzu zure burua kontrolatu, gaixo langilea erasotu eta ahotsa igo duzu… Ahotsa igotzen duen lehena, elkarrizketa galtzeko bidean dela badakizu alta. Inguruan ziren bi bezero pelatuak zur eta lur zuri beha gelditu dira: zer pentsatuko dute hauek? Futitzen zara. Ez duzu lehen aldia publikoki kexatzen zarela. Seguraski ez da azkena izanen. Eta bazaude kexatu izan ez bazina hainbat aldiz, zangopilaturik edukiko zintuzketela leku bat baino gehiagotan. <br />
Zolako langilea ez da luzaz goaitatu behar izan, gutxi gehiago bulego batean gorderik egoteko, bistan dena, nehork ez du enbeiarik luzatzeko laneko plazerretan ostiral arratsaldetan: <br />
- Aldaketarik izan al da zure egoera zibilean? <br />
- Ez. <br />
- Zure izena bada, ezkondua bazira. Sinpleago da denentzat. <br />
- Sinpleago norentzat? Nehorrentzat. Nahi dut lehen bezala jartzea. <br />
- Normalizatu ditugu fitxategiak hilabete honetan. Sinplifikatuz kontu titularren denominazioak. <br />
- Ilegala da. Ez dut deus izenpetu. <br />
- Ilegala, ilegala… nola mintzo ziren zu ere. Ez da ilegala. Ezkondua baitzira - azaltzen dizu lasaitasun jasangaitzarekin harreratik haren bulegora eramana zaituen kontseilariak, bezero ezkandalagarri ahalgingarriak jendeen bistatik urruntzen baitira komunzki, horrelakoak ez dio-eta onik egiten markari. <br />
- Berdin da, sinpleago da. Eta zerbitzua berdina da. Zure eskubideak berdinak. Besterik ez da aldatu. Baina funtsean deus ez da kanbiatu! Ez dakit zendako hola jartzen ziren. <br />
- Bi aldiz segidan entzuna du zure diskurtso osoa kontseilariak eta tematzen jarraitzen du.<br />
- Ez dut deus sinatu. Hortako da ilegala. Edozein egoera aldatzeko ene baimena behar duzu. Ateraidazu papera baldin baduzu. <br />
- Zure senarrak zer dio? <br />
- Zure emazteak zer dio? <br />
- Aldatuko dugu. - Laxatu du eta zu pozten hasi. <br />
- Ontsa. Gaurdanik eta dokumentu guzietan, bai?. <br />
- Lehenik beharko litzateke bete eskaera ofiziala eta juntatu behar diren dokumentuak. Ondotik txostena eskualdeko arduradunari helarazi beharko litzaioke, ez baititugu gehiago guk tratatzen holakoak, eta ondotik arazorik gabe aldatuko dugu. <br />
Formulario bat luzatu dizu sudurpera, kontuak sortzeko erabiltzen den hori bera, bete eta izenpetzeko kuadro eta hornitu beharreko justikazio zerrenda (nortasun agiri, ezkontagiri, bizileku justifikazio) juntaturik dituela. Ahoa bete hortz gelditu zara, eta berehala berriz gorri gorria jarri: <br />
- Nitaz futitzen zira? <br />
- Barkatu? Kortesiaz otoi... <br />
- Bai, kortesia handiz berriz erranen dizut: ez duzu paper zikin hori behar izan joan den astean, beraz nik ez dut hau beteko. Astelehen arte duzue. Astelehen goizean ez bada dena nik nahi bezala, hitzematen dizut ez duzuela ene berriz ikusteko paradarik izanen. </div>
<div>
Zure harridurarako ez du arraposturik ukan aldi honetan. <br />
Altxatu eta atera zara. <br />
Lasaitu ederrarekin. Espaldak zuzendu zaizkizu, ibilera ere. </div>
<div>
Roland Barthes plaza, Xaho kaiarantz airos kurritzen duzu jada. Asteburua ez duzu pasako burua jaten kixkileria horrekin. Hori baitzen faltako! Pasatzea uda giroko bi egun luze tema horrekin. <br />
Egina izanen da. Segur da. Ez zara debaldetan kexatu eta ordu erdiz luzatu azalpenetan. Gainera, ez balitz hala gertatuko, astelehenean ez balitz dena zuk nahi bezala, berdin zaizu ea herresteria horren etxean duzun diru miseria bilete handi ala txikitan emanen dizuten. </div>
<div>
<br />
<br />
<div style="text-align: right;">
<i>Bideoa: Colère by Barbara</i></div>
</div>
Bea Salaberrihttp://www.blogger.com/profile/11707451957534738699noreply@blogger.com1